สัญญาอนุญาติ? หมายรวมไปถึง EULA ได้ด้วยหรือเปล่า?

อ่่านแล้วงงครับ ดูไม่เหมือนเป็นบทความหรือข่าว แต่เป็นการระบายอารมณ์เสียมากกว่า (โดยเฉพาะการมีวงเล็บจำนวนมากเพื่อเสนอความเห็นตัวเอง)
อ้อ "ซอฟต์แวร์" เขียนแบบนี้นะครับ

รวมฟรีแวร์: dFreeware
อันนี้กำลังหาแนวร่วมอยู่: ThaiiPhoneDev

ผมว่า soft ใช้ภาษาไทยว่า ซอฟท์ น่าจะเวิร์คกว่านะ

MyBlog !!!

ผมน่ะ ไม่อยากใช้ของเถื่อนเล้ย..

Fact ของผมคือ คนทำงานไอทีที่รายได้น้อยก็มีอยู่นะครับ จะซื้อของแท้จ่ายเต็มเกินกำลังจริง ๆ ครับ ด้วยความไม่อยากละเมิดศีลห้าข้อลักขโมย ผมเคยย้ายไปใช้ลีนุกซ์ และพบว่า ผมสามารถใช้ทำงานได้ทุกอย่างจริง และที่สำคัญคือ รู้สึกดีมาก ที่ไม่ได้ขโมยซ๊อฟท์แวร์ใช้อีกแล้ว

แต่มันไม่ใช่เรื่องง่าย คุณก็รู้ว่า ไม่ได้ง่ายสำหรับทุกคนที่จะใช้โอเพิ่นซอร์สทั้งหมด ขนาดคนทำงานไอทีแท้ ๆ ยังต้องผ่านด่านงุนงงพอสมควร กว่าจะติดตั้งซ๊อฟท์แวร์ใช้งานทุกอย่างลงตัวได้ครบถ้วน

แล้ววันนึง ผมก็ต้องกลับมาลงวินโดว์เถื่อนอีก (แม้แต่โน้ตบุ๊คผมก็ซื้อรุ่นที่เป็นดอส เพราะถูกกว่าหลายพัน) และตั้งใจว่า หากยังไม่มีปัญญาซื้อของแท้ วันหนึ่งข้างหน้าจะกลับไปใช้โอเพิ่นซอร์ส

ประเด็นปัญหาที่คนจำนวนมากยอมผิดศีล ผมมองว่าเป็นเพราะราคาขายมันแพงจริง การเอางบในการพัฒนา มาเปรียบเทียบกับราคาขาย แล้วสรุปว่าราคาขายถูกมาก วิธีคิดแบบนี้ไม่ตรงกับความเป็นจริงครับ เพราะเราไม่ได้พูดถึงซ๊อฟท์แวร์สั่งทำ ที่ต้องพัฒนาตามความต้องการของเรา ของที่ผลิตมาเพื่อขายจำนวนมาก ๆ มีฟีเจอร์ที่เราไม่ได้ใช้ปนมาด้วย เขาพยายามออกแบบให้ครอบคลุมกลุ่มลูกค้าให้กว้างที่สุด จะได้ขายได้มาก ๆ

มีซอฟท์แวร์จำนวนมากที่ตั้งราคาขายต่อหน่วยแพงเกินไป เขาสามารถขายถูกกว่านี้และยังคงมีกำไรเป็นกอบเป็นกำได้ด้วย แต่ด้วยนโยบายครอบงำตลาด ทำให้เขาบังคับผู้ซื้อให้"ต้องซื้อ"ตามราคาที่เขากำหนด เมื่อถูกตีกรอบให้เดิน ก็ต้องมีคนแหกกรอบบเป็นธรรมดา

ผมเพิ่งซื้อ iPod Touch มาใช้ และพบว่า App store มีซ๊อฟท์แวร์ของผู้ผลิตรายย่อยขายในราคาถูก ๆ เช่น เกมตกปลา ทำมาอย่างสวยเลย ขายอยู่ .99 เหรียญ หรือประมาณ 35 บาท และส่วนใหญ่ก็ราคาประมาณนี้ 10 เหรียญคืออย่างแพง คุณคิดว่า เขาทำแล้วมีกำไรไหม? ราคาแบบนี้ไม่ต้องห่วงเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์แล้ว จริงไหม?

สินค้าซ๊อฟท์แวร์ ต่างจากสินค้าอื่น ๆ หลังจากพัฒนาเสร็จแล้ว คุณทำสำเนาเพื่อขายได้ในต้นทุนที่ต่ำมาก อย่าคิดค่า Know How แพงนักเลย เพราะเอาเข้าจริงแล้ว ความรู้ที่เขาใช้พัฒนาซ๊อฟท์แวร์ใหม่ ๆ ให้เราใช้ ก็ไม่ใช่ความรู้ของเขาเองทั้งหมด ทุกคนล้วนแต่เอาความรู้เดิมของผู้อื่นมาต่อยอดทั้งนั้น

อยากจะรวย ไม่ผิดหรอก แต่เอากำไรชนิดที่สร้างซ๊อฟท์แวร์ที่ขายดีเพียงไม่กี่ตัว แล้วฉันรวยที่สุดในโลกนั้น ผมว่ามันเกินไป

"เรามักได้ยินคนไทยบ่นอยู่เสมอ ว่าวินโดวส์ไม่ดีอย่างนั้น ไม่ดีอย่างนี้ (ใช้ไปสักพักช้า ไวรัส ชอบแฮงค์ ฯลฯ) แต่เพื่อนร่วมงานผมกลับไม่ค่อยเจอปัญหา"

ต่อให้ใช้ของแท้ขนาดไหนมันก็ห้ามไม่ได้หรอก
มันอยู่ที่คนใช้

ดีมากครับเป็นบทความที่ดี เราควรเห็นความสำคัญของ Know-how ใ้ห้มากขึ้นกว่านี้จริงๆ ไม่ใช่นั้นประเทศเราคงไม่สามารถผลิตอะไรใหม่ขึ้นมาได้แน่ๆ

ผมว่าบทความนี้ค่อนข้างดีนะครับ กล่าวรวมๆ ได้เหตุผลในระดับหนึ่ง แต่ขึ้นหัวว่า "ไทยไม่เจริญ" ก็ไม่เกี่ยวเท่าไรนะครับ ถ้ามองลงไปลึกๆ กว่า ะถ้ามองย้อนกลับไป ไทยใช้แต่ซอฟต์แวร์ลิขสิทธิ์ตั้งแต่สมัย(ชาติ)นู้น ป่านนี้ไทยคงไม่เจริญเท่านี้นะครับ คิด ง่ายๆ blognone ก็คงยังไม่เกิดภายใน 10 ปีข้างหน้านะครับ

การไม่ใช้ซอฟต์แวร์ละเมิดลิขสิทธิ์จะเริ่มมีผลเฉพาะประเทศระดับประเทศไทยตอนนี้เท่านั้นแหละครับ

ถ้าทุกคนในประเทศเคารพกฎหมายลิขสิทธิ์ ประเทศเราคงน่าเบื่อ คงขาดจินตนาการน่าดู

แต่ก็ไม่ควรสนับสนุนพวกละเมิด เห็นว่าเป็นของดี ของเท่ ที่คนไทยนิยมกันตอนนี้

ว่าแต่เว็บต้นฉบับไม่สนใจ Creative Commons บ้างหรือครับ เห็นว่าเกี่ยวกับ law

------------------- http://itshee.exteen.com/ -- Can you upgrade Vista to XP Pro?

เห็นตรงกันข้ามนะครับ ประเทศไทยไม่เจริญ ไม่ใช่เพราะการใช้ซอฟต์แวร์ผิดกฎหมาย

ถ้าตามที่ได้อ่านมา ก็คงสรุปได้ว่าทำให้อุตสาหกรรมการพัฒนาซอฟต์แวร์ในไทยช้าลงในบางส่วน โดยเฉพาะส่วนที่ไม่สามารถไปแข่งกับเขาได้ เพราะยังไงก็ตามเขาไม่ทันอยู่แล้ว ตัวอย่างส่วนที่ล้ำหน้าไปก็พวกภาษาไทยบน Platform ต่างๆ อันนี้ไม่มีใครสู้เราได้แน่นอน ของเถื่อนก็น้อยมาก ส่วนบางอย่างที่สู้ไม่ได้อยู่แล้ว อย่าว่าแต่ Commercial ที่ทิ้ง Open Source ไปไกล ยังไม่กล่าวถึง Open Source ก็ทิ้งเราไปไกลโขอยู่เหมือนกัน

ตรงกันข้าม ถ้ามองในมุมแบบเดียวกันอย่างที่ว่ามา ผมว่ามันทำให้ประเทศไทยไปได้เร็วขึ้นด้วยครับ โอกาสในการเข้าถึง Software ระดับนั้น (ที่รายได้ของคุณไปไม่ถึง) คุณจะได้เรียนรู้อะไรอย่างมากมาย แน่นอนว่ามันมีวิธีที่ถูกต้องในการไปให้ถึงและทดลองใช้+เรียนรู้ Software ในระดับนั้น แต่สิ่งที่เราทำพลาดไปก็คือการข้ามขั้นตอนและไม่เคารพลิขสิทธิ์ของผลิตภัณฑ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเอามาใช้หากินเป็นจริงเป็นจังแล้วไม่อยากคืนเงินให้กับผู้พัฒนา..

ผมว่าอยู่ที่สังคม+ค่านิยมใหญ่ๆ ของเรามากกว่าเรื่องให้ความสำคัญกับ Know-how น่ะครับ...ไม่ว่าคน IT อย่างเราๆ ท่านๆ อยากจะทำให้ถูกต้อง แต่ก็ทำได้ลำบากครับ.
เพราะมีปัจจัยในการแข็งขันกันในสังคม+ธุรกิจ(มองที่ Software ทางด้านธุรกิจนะครับ) ยังมีความไม่เสมอภาคกันอยู่...เช่น บริษัทใหญ่ก็มีงบการซื้อสูง ก็มีงบไปพัฒนาคน หรือซื้อ Software สำเร็จรูปมาใช้ได้เลย พัฒนาระบบได้รวดเร็วกว่า...แล้วบริษัทที่ไม่มีงบหรือมีงบ แต่มุมมองของผู้บริหารไม่อยากเอาเงินไปลงทุนมากๆ ในด้าน Software แล้วก็ยังต้องการแข่งกับบริษัทใหญ่ๆได้อยู่...ทางออกที่จะใช้ Open Source 100% ก็เลยลำบากครับ...เพราะความรู้ Know-how ของคน IT ที่ยังไม่ถูกพัฒนาด้าน Open Source(มาจากสถานศึกษา)ไม่สมารถจะทำให้ได้ทันตามที่ต้องการ...ฉะนั้นทางออกก็เลยต้องเป็นของเถื่อนครับ...(เหมือนผมจะโยนปัญหาไปให้สถานศึกษาไงไม่รู้นะครับ)
สรุป Know-how Open Source หลายๆคนในสังคมยังไม่ถึงนั้นเองครับ...
...ถ้าจะพัฒนา Know-how ก็ต้องช่วยกันครับ.

น่าสนใจครับ ผมเองก็อยากจะรณรงค์เรื่อง Open Source ในพื้นที่ผมเหมือนกันครับ
เดี๋ยวเย็นว่างจะมาอ่านต่อ...

ผมผิด ok ป่าว

ซอพต์แวร์ผิดกฏหมาย (เพราะอย่างนี้ไง ไทยเลยไม่เจริญ)

ผมว่ามันคนเรื่องเดียวกันเลยนะครับ คนที่คิดอย่างนี้ควรกลับไปทบทวนเรื่องตรรกศาสตร์เสียหน่อย ซอฟต์แวร์เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของเศรษฐกิจเท่านั้น

"ไทยจะเจริญหรือไม่ ไม่ได้เกี่ยวกับซอฟต์แวร์ผิดหรือถูกกฏหมายเลยครับ"

แต่ถ้าบอกว่าวงการซอฟต์แวร์ไทยถึงไม่เจริญผมเห็นด้วยครับ

อ่านอันนี้แล้วชอบ
"แต่การซื้อซอฟต์แวร์ผีแผ่นละร้อยมาใช้งาน เป็นการตัดแขนตัดขาของผู้ผลิตซอฟต์แวร์ในเมืองไทย ชนิดที่ไม่ให้ไปผุดไปเกิดกันเลยก็ว่าได้"

ทำให้คิดเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ผู้บริหารไทยแถวนี้มองว่า เงินเดือนโปรแกรมเมอร์ไทยสามหมื่นก็เยอะเกินไปแล้ว แต่เค้าไม่เสียดายที่จะจ้างคนจากฟิลิปปินส์วันละ สามหมื่น ซึ่งเอากันจริงๆ ความสามารถไม่ได้แตกต่างกันเลย ซึ่งเหมือนในเวียดนาม โปรแกรมเมอร์ชาวเวียดนามก็ได้เงินเดือนน้อยว่าโปรแกรมเมอร์ไทย ทั้งที่ความสามารถก็พอๆ กัน เผลอๆ จะเก่งกว่าอีก และก็ไม่รู้บังเอิญหรือเปล่านะคะ ที่ประเทศเวียดนามมีอัตราการละเมิดลิขสิทธิ์มากกว่าประเทศไทยซะอีก (อันนี้คิดแบบลองหารออกมาเป็นเงินไทยแล้วนะคะ บวกกับคิดถึงค่าครองชีพแต่ละประเทศเรียบร้อยแล้ว ไม่ได้ดูแค่ตัวเงิน)

"Thailand’s software piracy rate remained at 80% and was ranked 5th highest in Asia Pacific after China (82%), Indonesia (85%), Pakistan (86%) and Vietnam (88%); while piracy losses in 2006 increased to US$421 million."

มันมีความสัมพันธ์แบบแปรผันตามกันเลยนะคะเนี่ย อันนี้เป็นแค่ case 3 ประเทศที่เจอนะคะ (Philippines, Thailand, Vietnam) ประเทศอื่นๆ ก็ไม่ทราบเหมือนกัน คงต้องลองหาข้อมูลกันต่อว่ามันจะมีความเกี่ยวข้องกันจริงๆ หรือเปล่า

ถ้าจริง ทำไมประเทศอื่นเค้าทำให้ความรู้ IT ของเค้าในระดับเดียวกับที่เรามี มีค่าขึ้นมาได้, software piracy มีส่วนเกี่ยวข้องกับปัจจัยนี้หรือไม่? แน่นอน ค่าครองชีพ เศรษฐกิจ เป็นปัจจัยสำคัญแน่นอนที่ทำให้เกิดความแตกต่างในการจ้างงาน แต่ไม่ว่าจะยังงัย คุณค่าของซอฟท์แวร์ ก็ยังคงต้องมีเท่าเดิม ไม่น่าจะแตกต่างกันมากจนเกินไป

know-how ระดับเดียวกัน แต่ราคาไม่เท่ากัน

วิธีแก้ปัญหาคือ ย้ายประเทศกันดีไหมคะ หรือว่า เรามาช่วยกันแก้ในประเทศของเรากันดี อันไหนจะง่ายกว่ากัน

ประเด็นที่คุยนี้เน้นด้าน IT อย่างเดียวนะคะ ไม่ได้เกี่ยวกับความเจริญของประเทศชาติด้านอื่นๆ

บลอกของ natty

ผมว่าประเด็นนี้ มันมีหลากหลายมิติ มากกว่าการที่จะมองว่ามันคือการใช้ของเถื่อน หรือมองว่ามันคือแค่เรื่องเกี่ยวกับราคา ผมว่ามันสะท้อนให้ถึงปัญหาหลากหลายที่เกี่ยวเนื่องกันมา ยกตัวอย่างเช่น

1. สะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกลักษณะของมนุษย์ และรวมถึงสะท้อนบุคลิกลักษณะของคนไทย - ที่บอกว่าสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกลักษณะของมนุษย์โดยทั่วไปนั้นก็เพราะว่า ไม่ว่าคนที่ไหนในโลกใบนี้ ก็คงอยากได้ของดี ของถูกด้วยกันทั้งนั้น สังเกตได้ว่าประเทศไทยไม่ใช่ประเทศเดียวในโลกที่มีปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์ และที่บอกว่าสะท้อนบุคลิกลักษณะของคนไทยก็เพราะว่า คนไทยมิได้นำการละเมิดนั้น มาเพื่อเป็นการพัฒนาตัวเอง (เหมือนหลายๆ ประเทศในสมัยก่อน เช่น ญี่ปุ่นหรือเกาหลี)
   ... ก็คงคล้ายๆ กับที่เมื่อก่อน ที่ไทยเราเป็นคู่แข่งกับญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ จนเดี๋ยวนี้โดนเวียดนามใกล้ที่จะแซงไปเต็มทีแล้ว และเราก็กำลังพัฒนาตัวเองไปเพื่อแข่งกับกัมพูชาแทน หุหุ

2. สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับการบริหารงานโดยรัฐบาล - คงไม่ต้องบอกว่ารัฐมนตรีกระทรวงไอซีทีเรามีวิสัยทัศน์แค่ไหน เพราะฉะนั้นคงไม่ต้องหวังถึงการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และความพัฒนาองค์ความรู้ในด้านนี้ และรวมถึงการสนับสนุนอย่างเป็นรูปธรรมจากทางภาครัฐบาล

3. สะท้อนให้เห็นถึงปัญหาสังคม - ผมว่าปัญหาด้านนี้ พบเจอได้ในประเทศกำลังพัฒนาโดยทั่วไป ที่มีความแตกต่างด้านการศึกษาและรายได้ของประชากรค่อนข้างมาก ทำให้การพัฒนาประเทศไม่สามารถดำเนินไปพร้อมๆ กันได้ เช่น ราคา 3,000 บาท อาจจะจ่ายได้สำหรับบางคน แต่บางคนหมายถึงการทำงานหลายสิบวัน

4. ปัญหาด้านการศึกษา

ฯลฯ

ผมว่าปัญหานี้ไม่สามารถแก้ไขได้จากจุดใดจุดหนึ่งเพียงจุดเดียว แต่อาจจะต้องขับเคลื่อนทั้งระบบไปด้วยกัน ไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นปัญหาไก่กับไข่ต่อไปไม่จบสิ้น

ที่สำีัคัญอย่าให้เป็นเหมือนหลายๆ คนในภาคการเมือง ที่บอกว่ารักประชาธิปไตยมาก แต่ก็สนับสนุนให้ทหารทำปฏิวัติ เพราะฉะนั้นคนในแวดวงไอที "อย่าเรียกร้องงานและเงินดีๆ ตราบใดที่เครื่องคุณยังใช้ของเถื่อน" มันไปด้วยกันไม่ได้ครับ

ปล. ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ นะครับ

ตอบหน่อยสิว่า

1. ทำไม CD/DVD เถื่อน ถึงสามารถขายอยู่ตามแผงทั่วไปได้ ทั้งๆที่เราเห็นว่ามันผิด
2. เว็บบิท ทำไมสืบสาวราวเรื่องไม่ได้ ทั้งๆที่เราก็เห็น IP คนปล่อย IP เว็บ

ผมเชื่อว่า การแก้ปัญหา ต้องทำจากระดับสูงลงมา
ทำจากระดับล่างขึ้นไป
มันเป็นการ "จับปูใส่กระด้ง"...

“แต่การซื้อซอฟต์แวร์ผีแผ่นละร้อยมาใช้งาน เป็นการตัดแขนตัดขาของผู้ผลิตซอฟต์แวร์ในเมืองไทย ชนิดที่ไม่ให้ไปผุดไปเกิดกันเลยก็ว่าได้” 

Agree! จะเขียนโปรแกรมขายกลัวโดนcopyก่อนเลย เขีัยนแทบตาย ต้นทุนก็สูง ขายไม่ออกเพราะว่า คนไปโหลดโปรแกรมเราผ่าน BitTorrent กันหมด

ผมเห็นพวกยูโทเปียอีกคนแล้ว ที่ชอบสรุปอะไรง่ายๆ

ผมชอบยกตัวอย่างมายา เพราะผมเห็นมันเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดในการบอกว่าการที่ต้องยึดติดกับซอฟท์แวร์ตามกระแสมันสำคัญแค่ไหน

การปรับตัว เปลี่ยนไปใช้เครื่องมือโปรแกรม 3DMax / Maya / Blender หรือใช้ให้ได้ทั้ง 3 โปรแกรม มันยากมาก และก็สร้างความติดขัดในการทำงานที่ต้องใช้สมาธิของฝ่ายศิลป์สูงมาก ซึ่งคนเป็นโปรแกรมเมอร์ หรือทำงานด้านอื่นๆที่ไม่ใช่ด้านศิลปะคงไม่เข้าใจ

แล้วก็มาบอกว่าให้คนไปหาเบลนเดอร์มาใช้ ทั้งที่มันหน้าตาต่างกับ 3DMax และ Maya ไปคนละขั้ว

คนที่เกิดมาก็ใช้แต่ 3DMax กับ Maya พอถึงเวลาต้องมาใช้ Blender ก็งงชีวิต และพอสลับโปรแกรมก็สับสน ทำลายสมาธิในการทำงานไปเปล่าๆ

คนที่เกิดมาก็ใช้ Blender พอถึงเวลาไปทำงานบริษัท ต้องมาใช้ 3DMax หรือ Maya เพราะในบริษัทนั้นใช้ จะทำยังไง

ถ้าจะเถียงว่าไม่จริง ไปถามนักเขียนการ์ตูนดูครับ ว่าแต่ละคนมีปากกาที่ชอบมั้ย เวลาทำงาน ต้องได้ยี่ห้อนี้ เบอร์นี้ ไม่งั้นงานจะไม่มีคุณภาพ จริงรึเปล่า

แล้วการที่ต้องมานั่งเปลี่ยนอะไรบางอย่างที่ไม่สร้างประโยชน์กับบริษัท และทำให้งานบริษัทต้องล่าช้า รวมถึงทำไปแล้วอาจมีปัญหากับบริษัทด้วย(เช่น เมื่อเชี่ยวเบลนเดอร์แล้ว ก็พยายามไปต่อรองให้บริษัทเปลี่ยนมาใช้เบลนเดอร์ ก็ต้องทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานคนอื่นต่ออีก) คุณคิดว่าคนทั่วไปควรจะเสี่ยงทำเพื่อให้เกิดปัญหากับบริษัทรึ???

ขนาดตอนนี้ผมอยากใช้ VC Express ก็ยังโดนเพื่อนที่ทำงานกดดันให้ใช้ตัวเต็มที่เค้าไปเอามา (ซึ่งก็เป็นไลเซนส์จริงที่เค้าเหลือๆมาจากที่คนอื่นซื้อมาอีกที) ผมก็ไม่อยากใช้เพราะเดี๋ยวจะชินกับตัวเต็ม

และยังมีปัญหาอีกมากมายซึ่งแต่ละคนก็มีต่างกันไป

ไม่ใช่ว่าผมจะคัดค้านบทความทั้งหมด มันเป็นความจริงที่ผมก็ยอมรับ

แต่ผมไม่เห็นด้วยกับสรุปสองย่อหน้าสุดท้าย รู้สึกเลยว่าคนเขียนมีมุมมองที่คับแคบและขาวดำเกินไป

ใช่ครับ เราไม่มีเรื่องที่ต้องถกเถียงกันอีกแล้ว

ลงมือทำอะไรที่มีประโยชน์ แก้ไขปัญหาตามเหตุผลของคนที่ใช้อยู่ มากกว่าจะมานั่งบ่นแบบนี้ จะดีกว่านะ???

เอาไว้ในบล็อกน็อนเหลือแต่ "คนที่ภาคภูมิใจกับการใช้ของเถื่อน" และ "ไม่มีจิตสำนึก" ค่อยมาเขียนสองบรรทัดสุดท้ายนั่นเหอะ

และผมขอย้ำอีกทีนะว่า ตอนนี้ผมไม่ได้ใช้ของเถื่อนในการทำงาน ผมไม่ได้พูดเพื่อแก้ตัวให้ตัวเอง แต่ผมพูดเพราะ ความจริง มันไม่ได้ตรงไปตรงมาอย่างที่พวกยูโทเปียอย่างพวกคุณเข้าใจ

ไอ้ Fact ของคุณ มันก็เป็นแค่สิ่งที่คุณเห็น สิ่งที่คุณมอง สิ่งที่คุณรู้

ข้ออ้างที่เรียกว่าความจำเป็น ไม่ได้ทำให้ความผิดกลายเป็นความถูกต้อง

แต่มันหมายความว่า มันไม่มีประโยชน์ที่จะมานั่งย้ำว่า "มึงผิด มึงผิด ผิดเพราะอย่างนั้นเพราะอย่างนี้ ไม่ว่าจะอ้างเหตุผลอะไรมึงก็ผิด ต้องผิด ไม่ใช่ไม่ผิด มันผิด ผิด ผิด ผิด ผิด"

มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น มีแต่จะเป็นการทำให้อะไรๆแย่ลง

เห็นชัดๆเลยว่า

No Action

Talk Only

ขออีกครั้ง ผมเห็นว่าการใช้ Pirated Software นั้นเป็นการทำลายสิทธิในการทำกินของผู้อื่น แต่ผมก็ยังถือว่ามันเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่จะเลือกซื้อของแท้หรือไม่ และผมก็เคารพสิทธินั้นของคนนั้น ๆ

ตราบใดที่เจ้าของซอฟต์แวร์เขาสามารถป้องกันการก็อปได้ ก็ Good on you
คนที่ทำไม่ได้ ก็ Sorry ซออู้ ซอด้วง เพราะหากคนไทยนั่งแคร็กโปรแกรมคุณไม่ได้ คนต่างประเทศซักคนมันก็ต้องทำให้ได้อยู่ดี

เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาระดับประเทศ เป็นปัญหาระดับโลกมากกว่า

ส่วนตัวแล้วยังคิดว่าการใช้ของก็อปทำให้เราไม่ขาดดุลทางการค้าอย่างย่ำแย่ แต่จะทำให้ IT Industry ของเราโตช้ามาก (Cost ของการไม่ขาดดุลการค้า)

ควรแก้ที่อะไรครับ

• นิสัย ค่านิยม การปลูกจิตสำนึก (ตั้งแต่มหาลัย.....มัธยม ....ประถม)
• ราคา software ให้ใกล้เคียงต้นทุน หรือที่คนไทยรับไหว แต่คงไม่ใช่แผ่นละ 150 รวมยี่สิบซอฟต์แวร์
• ปราบปราม แผ่่นเถื่อน
• ส่งเสริม open source ให้มี commercial replacement ได้

หรือแก้ทุกข้อ

ยึดรัฐสภา ยึดสนามบิน ทำลายทรัพย์สินหลวง ตำรวจยังจับไม่ได้เลย เอาอะไรกะลง windows เถื่อน ???

ผมคิดว่าวงการซอฟท์แวร์ไทยจะเจริญได้ต้องแก้โจทย์ที่ว่า

"ทำอย่างไรให้คนหันมาใช้ open source" มากกว่าที่ว่า "ทำอย่างไรให้คนหันมาใช้ซอฟท์แวร์ลิขสิทธิ์"

ถ้าเอาแบบตรรกล้วน ๆ เกี่ยวกับ Know-how อ่ะนะ

ได้ใช้ = ได้รู้
ได้รู้ = เจริญ
ได้ซื้อมา = ได้ใช้
ไม่ได้ซื้อ = ไม่ได้ใช้
ไม่ไ้ด้ใช้ = ไม่รู้
ไม่รู้ = ไม่เจริญ
ขโมยมา = ได้ใช้

ขโมย (ok ผิด)
ซื้อ (ก็ถูก)

ส่วนฝั่งคนขาย software
ทำมาขาย คนซื้อใช้ ก็ได้ตังค์ =พอใจ =พัฒนาต่อ

ผมว่าปัญหานี้ไม่ได้มีแต่วงการ sw dev เท่านั้นนะครับ
เพื่อนผม ที่เค้าอยู่วงการตัดต่อ หรือรับงานด้าน graphic บ่นกัน
ว่า ช่วงที่ผ่านมานี้ราคางานของพวกเค้า ตกลงอย่างมาก มีการตัดราคาแข่งกัน
เพราะพวกที่ใช้swเถื่อน ต้นทุนมันต่างกันทำให้เค้าทำราคาต่ำๆได้ ส่วนพวกที่ใช้ของแท้
ราคาเป็นหมื่นเป็นแสนก็พากันตายครับ

การให้ “คนไม่รู้” ถือ “อาวุธ” ที่เขาไม่มีความชำนาญก็เป็นอันตรายแก่คนรอบข้าง (ผมไม่สนว่าอาวุธจะคืออะไร อาจจะเป็นยอดวิชาจากสำนักหมีน้อยอะไรก็ช่าง)

ดังนั้น เราจะเอาอาวุธออก หรือจะทำให้คนมีความรู้ แล้วถืออาวุธดี?

ผมครอบครองอาวุธเพราะผมรู้ว่าผมจะดูแลมันได้อย่างไร คงไม่มีใครว่าผมใช่ไหม? (แต่ผมไม่ได้บอกนะว่าผมมีใบอนุญาตครอบครองอาวุธรึเปล่า ฮาฮา)

ezybzy.info blog

ผมผิดครับ ทำบ้านเมืองไม่เจริญ

พระผู้เป็นเจ้าโปรดลงโทษลูกตามเห็นสมควรด้วย

ในบ้านเมืองนั้นมีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้คนทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุขเรียบร้อยจึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดีให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง และควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้

พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลเดชมหาราช

--

ผมไม่สนคนอื่นนะ ว่าใครจะใช้ของเถื่อนของแท้ ผมเลยจุดที่จะไปเซ้าซี้ชาวบ้านมาแล้ว
แต่ที่สุดแล้ว ทุกคนก็มีสิทธิ์ของตัวเองครับ จะเลือกอะไรก็เรื่องของเขา อย่ามารุกล้ำสิทธิ์กันก็พอ

พี่เทพ

--

ผมเห็นด้วยกับ bottom-up ครับ สิ่งดีๆ เริ่มได้จากตัวเรา เริ่มใช้เองก่อน แล้วคอยสนับสนุน-ช่วยเหลือผู้ใช้งานโอเพนซอร์สคนอื่นๆ ส่วนพวกเห็นดีเห็นงามว่าการใช้ซอฟต์แวร์เถื่อนเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ก็จงทำต่อไป เราไม่ยุ่ง แต่ถ้ามีปัญหา ไวรัสลง ก็อย่ามาขอความช่วยเหลือแล้วกัน อย่าหาว่าใจดำ

จะเลือกอะไรก็เรื่องของเขา อย่ามารุกล้ำสิทธิ์กันก็พอ

ปล. อ่านความเห็นใน mthai แล้วสงสาร natty นะ ...

: งง กับนานา ความคิด สู้สู้

@watcharate.w

ถ้าไม่อยากโดนละเมิดก็ ...

http://sourcode.net/ubuntuclub-help-desk-chapter4/

การยอมรับว่าตัวเองผิดนี่มันทำยากจริงๆ

ทีตัวเราเองยังไม่อยากให้ใครมาละเมิดเลย คนอื่นเขาก็คงเหมือนกัน

เห็นด้วยเหมือนกันว่าควรเริ่มที่ตัวเราเองก่อน ได้ผลขนาดไหนก็ต้องดูกันยาวๆ ครับไม่ใช่ว่าคิดไปเองก่อนแล้วว่ามันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ทำไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะอย่างน้อยๆ ตัวเราคนนึงก็เริ่มทำแล้ว

การรณรงค์ให้ใส่ใจกับลิขสิทธิ์มันไม่ใช่การลงทุนในองค์กรธุรกิจครับถึงแม้ว่าทำแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ไม่ได้เสียหายอะไรซักหน่อย

ไว้รอเวลาซักครู่ก็ได้ครับ ... ผมว่าคงจะมีทางออกแปลกๆออกมาแน่ๆครับ

ขอบคุณครับ สวัสดีครับ

:: Take minimum, Give Maximum ::

มองต่างมุมนะครับ , เนื่องจากโอเพนซอร์สยังมีคุณภาพไม่ทัดเทียมซอฟท์แวร์กระแสหลัก ,
และซอฟท์แวร์กระแสหลัก ก็มีราคาสูง , พร้อมคุณภาพที่สูงเกินกว่าความจำเป็นในการใช้งานทั่วไป ,
เมื่อไม่มีตัวเลือกอื่นให้เลือก , การตัดสินใจระหว่าง ราคาที่สูงมากของสินค้าที่คุณภาพเกินความจำเป็น ,
กับ ของฟรีที่ดีไม่เพียงพอที่จะใช้งานจริง , เป็นสิ่งผลักดันให้จำเป็นต้องเลือกในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ,
ถ้ามีซอฟท์แวร์ทางเลือกที่เหมาะสมกับขนาดธุรกิจ และ การดำเนินธุรกิจ , โดยมีราคาที่สมเหตุสมผล ,
ผมเชื่อว่าปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์จะลดลงได้ ,

นี่มองในมุมมองภาคธุรกิจนะครับ ,
อย่างเช่น ซอฟท์แวร์บัญชี , หรือ บริหารกิจการ , เราก็เลือกซอฟท์แวร์ ที่เหมาะสมกับองค์กรเรา ,
เราไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ครับ , และบางส่วนก็ยังยินดีว่าจ้างโปรแกรมเมอร์ เพื่อเขียนโปรแกรมให้ ,
แต่สำหรับ ชุดออฟฟิต , องค์กร มีตัวเลือกน้อยมากครับ , และไม่สามารถลือกจ่ายเฉพาะฟังชั่นที่เหมาะกับองค์กรได้ ,

อยากหลุดพ้นออกจากสภาพนี้เหมือนกันครับ , ไม่อยากละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ต้องยังสามารถแข่งขันกับคู่แข่งได้อยู่ ,

...

อีกอย่างเป็นเรื่องของ ค่านิยมทางสังคม กับเรื่อง การแข่งขัน ครับ , หากองค์กร ที่มีความต้องการจะใช้ของลิขสิทธิ์ ,
แต่คู่แข่งเลือกที่จะละเมิดลิขสิทธิ์ , การผลิตสินค้าขององค์กร ก็จะมีต้นทุนที่สูงกว่า , ส่งผลกระทบในการแข่งขัน ,
ลูกค้าเองก็ต้องมีจิตสำนึกที่ดีในเรื่องนี้ด้วย , เพราะผมเชื่อว่ายังมีอีกหลายองค์กรที่อยากสนับสนุนสินค้าลิขสิทธิ์ครับ ,

ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับทุกคนครับ , ทุกความคิดเห็นแสดงทัศนะได้น่าสนใจครับ ,

ถ้าเรามีความรู้ ความเข้าใจ เราจะไม่ถูกผูกมัดอยู่กับสิ่งใด ๆ

กระทู้ร้อนอีกกระทู้แล้ว.. :-)

ประเด็นเรื่อง know-how นี่ชอบครับ เขียนได้ดีมากเลย

ผมคิดว่าผมเคยอยู่ในยูโทเปียมานะ หลายคนก็คงเคยอยู่ ในยุคที่วารสาร "ไมโคร" หรือ "คอมพิวเตอร์รีวิว" เป็นวารสารท็อปฮิตเหมือน ๆ กับ "ทักษะ" และ "มิติที่ 4" เป็นยุคที่เซียน ๆ เขียนถ่ายทอดวรยุทธ์การเขียนโปรแกรม ตีพิมพ์ซอร์สโค้ดเป็นหน้า ๆ ทำโครงงานเป็นตอน ๆ จนรวมเล่มได้ เป็นยุคที่อาจารย์สำนักต่าง ๆ แต่งตำราเขียนโปรแกรมออกมามากมาย เป็นยุคที่เรามีโปรแกรมยอดนิยมของคนไทยอย่าง ราชวิถีเวิร์ด เวิร์ดรามา ซียูไรเตอร์ v-thai มีคนไทยเขียนแอนตี้ไวรัสออกมาเพียบ ผมอยากจะเรียกยุคนั้นว่า "ยุคทอง" ของไอทีไทย

ผมคิดว่า การสิ้นสุดของ "ยุคทอง" อาจจะเริ่มจากการเข้ามาของ MS Word 2.0 ที่ทำให้เวิร์ดต่าง ๆ ของคนไทยถูกลืมในที่สุด ในช่วงเปลี่ยนผ่านนั้น การ localize Windows ยังทำโดยบริษัทคนไทย (ไมโครวิซ, ไออาร์ซี ฯลฯ) จนกระทั่งเกิดกระแส "globalization" และไมโครซฮฟท์ได้เริ่มทำ "internationalization" ใน Window 95 โดยย้ายฐานการ localize ทั้งหมดกลับไปทำที่เรดมอนด์ ทำให้คนไทยห่างเหินจากงานพัฒนาไปโดยสิ้นเชิง

จากจุดเปลี่ยนแรก คือ MS Word 2.0 ทำให้ตลาดนักพัฒนาไทยซบเซาไปทันตาเห็น ไม่มีใครต่อกรกับ MS Word ได้สำเร็จ (ผมเองเคยร่วมโครงการเวิร์ดบนวินโดวส์ตัวหนึ่ง แต่ทำไปทำมาก็ทุนหมด ต้องยอมแพ้ Word 6 ที่มาแรงในตอนนั้น) งานพัฒนาไปผูกขาดอยู่ที่ไม่กี่บริษัท พอเจอจุดเปลี่ยนที่สอง คือการรวมศูนย์การพัฒนา Windows 95 ก็เลยทำให้ตลาดไอทีไทยกลายเป็นผู้บริโภคอย่างเต็มตัว แล้วเราก็เข้าสู่ "ยุคมืด" อย่างสมบูรณ์ตั้งแต่นั้นมา

เล่ามาทำไมให้ยืดยาว? ผมก็จะบอกว่า ถ้าเราจะจบ "ยุคมืด" เพื่อเข้าสู่ "ยุคฟื้นฟู" เราก็อาจต้องกลับไปดูที่ "ยุคทอง" ของเรา แล้วค่อย ๆ ฟื้นมันขึ้นมาท่ามกลางบริบทใหม่ มันไม่ใช่ยูโทเปียที่มีแต่ในฝัน แต่เราค่อย ๆ สร้างมันขึ้นมาใหม่ได้

เราต้องค่อย ๆ สร้างทัศนคติด้าน "การผลิต" ให้กับคนไทย ทำเรื่องการเขียนโปรแกรมให้กลายเป็นกระแสที่ได้รับการยอมรับมากกว่านี้

อย่างที่คุณ bow_der_kleine ว่าเลยครับ ว่าการใช้ของเถื่อนเป็นอุปสรรคต่อทัศนคตินี้มาก เวลาประเมินตัวเลือกหลาย ๆ อย่าง เราจะเอาเรื่องการ "ผลิตเอง" ไปไว้ท้าย ๆ เพราะสามารถขโมยใช้ของที่มีอยู่แล้วได้อย่างง่ายดายเกินไป

ผมมอง FOSS เป็นโอกาสสำหรับการเปลี่ยนผ่านนี้ครับ แทนที่เราจะ "ขโมย" ของที่มีอยู่แล้ว เราก็เปลี่ยนไป "รับ" ของที่เขาให้มาแทน แล้วก็ค่อย ๆ สร้าง know-how จากสิ่งที่เขาเปิดให้นั้น แล้วก็อาศัยช่องทาง contribution ในการ "เรียนรู้งาน" ผ่านระบบ peer review ต่าง ๆ

มันไม่ง่ายครับ ที่จะเปลี่ยนตลาดที่ถูกเปลี่ยนให้เป็นผู้บริโภคมานาน ให้กลับมีผู้ผลิตอีกครั้ง แต่ก็ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้เสียเลย โดยเฉพาะเมื่อมองเห็นช่องทางเปลี่ยนผ่านอย่างนี้

สำหรับผมก็เลยขี้เกียจไปเซ้าซี้ใครให้เสียเวลา (คนที่ผมไม่เซ้าซี้ คือคนที่ผมไม่เห็นศักยภาพน่ะ) สู้เลือกสนใจแต่คนที่มีศักยภาพและสมัครใจก่อนดีกว่า

ประเด็นมันอยู๋แค่เรื่องการเคารพสิทธิของคนอื่นเท่านั้นละครับ

โยงไปมากเรื่องมากความ (แต่คนก็เป็นเช่นนี้)

เจริญหรือไม่เจริญไม่เกี่ยว ในบทความนี้ก็เถียงได้เยอะในเรื่อง
ประเทศไทยไม่เจริญ

ข้อมูลของบางคนที่เอามาให้ดูในข้างบนๆนี้ อย่างน้อย จีนก็ละเมิดลิขสิทธิ์มากกว่าเรา อันดับหนึ่งของโลกเลยมั้ง

แล้วจีนเจริญกว่าหรือเปล่า แต่ละคนนิยามไม่เหมือนกัน

ต้องมานิยามความเจริญกันอีก มีดัชนีชี้วัดที่สัมพันธ์กับอะไรสักอย่างที่เป็นเหตุเป็นผล ไม่ใช่แค่สหสัมพันธ์

เคารพสิทธิของผู้อื่นนั่นแหละพื้นฐานที่สุดแล้ว

เท่ากับเคารพตัวเองด้วย

มันอยู่ที่ switching cost ด้วยครับ แบบว่าผูกขาดมาแล้วตั้งกี่ปี ไอ้จะให้ไปใช้โปรแกรมแปลกตาทันที มันต้องเรียนรู้ใหม่ เสียเวลา ส่วนหนึ่งผู้บริโภคคิดอย่างนี้กัน แน่นอนมาก(เพราะผมก็เป็นหนึ่งในนั้น)

แต่จะว่าไปเพราะมีคนที่ยังคิดว่าไม่ผมก็คุณหรือใครบางคนในโลกนี้ ยังไงๆซะก็ต้องมีคนออกโปรแกรมมาแก้ไออยู่ดี ไอ้ตรงนี้แหล่ะปัญหา เพราะมันเป็นการละเมิดซ้ำซ้อน จะว่าไปมันก็ผิดตั้งแต่ A แล้วน่ะ ไอ้ B, C, D,... ยังจะไปช่วยกันปล้นเขาอีก (ซึ่งผมอาจจะเป็น X ในนั้น) จากนั้นพอขโมยของๆคนอื่นมาได้ ก็เอามาใช้เหมือนไม่มีอะไรปกติ

อย่างไรก็ตามพวกที่พันทิพย์หรือใครก็ตาม ผิดศีลข้อ 2 แน่นอน ไม่ต้องกลัวได้รับกรรมเท่ากัน (แอบเอาของๆคนอื่นไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาติ โดยเฉพาะบิทนี่แหล่ะตัวดี)

เขียนซะยาวเลย เอาสั้นๆได้ว่า บางคนมือถือสาก ปากถือศีล พูดให้สวยหรูยังไง เหตุผลดีแค่ไหน แต่สุดท้าย ผมบอกคำเดียวได้ว่า "ปล้นจนเป็นสันดานไปซะแล้ว"

ใจเย็นๆครับ บ่ายๆของวันนี้(วันที่26พย.51) มีดอกเตอร์ท่านหนึ่ง
ขอประทานอภัยไม่ทราบชื่อท่าน ซึ่งมีตำแหน่งเป็นผู้บริหารระดับสูง ของบริษัทไมโครซอฟประเทศไทย

ประกาศออกรายการทีวีทางช่อง 9 ตอนบ่ายๆ ว่าบริษัทไมโครซอฟประเทศไทย
สนับสนุนการใช้ผลิตภัณฑ์ซอฟแวร์ ของไมโครซอฟในทางการศึกษาอย่างเต็มที่
ประกาศอย่างโจ่งแจ้งว่าให้ใช้...ฟรี เพื่อการศึกษา...ฟรี

ทีนี้เราก็เตรียมซื้อชุดนักเรียนนักศึกษา กันคนละชุดสองชุด ซื้อให้แฟนใส่ด้วยก็ได้
จะให้เป็นคอซอง หรือเสื้อฟิตกระโปรงฟิต ตามแต่จินตนาการ

ทีนี้เราก็สามารถใช้ซอฟแวร์ของบริษัทไมโครซอฟได้ฟรีๆ
เพื่อการศึกษา...ฟรี ได้อย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอีกต่อไป
ไชโย้...

เบื่อพวกเบี่ยงประเด็นเรื่องโดยการโจมตีคำผิดนะ เห็นมาหลายทีละ อ่านแล้วสะดุดทุกที...

(ความเห็นส่วนตัว)

ผมคิดว่าบทความนี้ชี้ประเด็นยังไม่ชัดเจนนัก น้ำหนักในหลายๆประเด็นยังไม่มากพอ

เช่น เรื่องที่ว่าใช้วินโดวส์เถื่อนแล้วมีคนบางคนต้องฟอร์แมททุกๆ 3 เดือน
ประเด็นนี้ถ้าสามารถพิสูจน์ได้จริงๆให้เห็นชัดๆ มากกว่าการมาพูดลอยๆโดยไร้หลักฐาน
ผมว่าคงจะทำให้ผู้ใช้ทั่วเป็นเข้าใจได้ไม่ยากนัก

ประเด็นของคำว่า "ผลนิยม" นั้นก็ขึ้นอยู่กับวิธีคิดของแต่ละองค์กรหรือบุุคคล
ในงานบางสายงาน เจ้าของหน่วยงานก็ไม่ได้สนใจว่าจะต้องทำอย่างไรถึงจะได้ผลิตภัณฑ์ออกมา คิดแค่ว่าจ่ายน้อยแต่ได้กำไรมากก็น่าพอใจแล้ว
ซึ่งเจ้าของหน่วยงานเองก็ไม่ได้เป็นคนกำหนดว่าให้ใช้ซอฟท์แวร์ผิดกฏหมายแต่อย่างใด แต่ทว่าในขั้นตอนการทำงานก็มีกรอบเงื่อนไขและแรงกดดันต่างๆมากมาย คนทำงานจึงจำเป็นต้องเอาตัวรอดเพื่อให้ได้ผลงานออกมา
ประเด็นนี้อยากให้ลองคิดในมุมมองของเจ้าของธุรกิจที่ไม่ได้ใส่ใจเรื่ององค์ความรู้มากนัก (ซึ่งในโลกแห่งความจริงก็เป็นเช่นนี้)

จากที่อ่านบทความเรื่องนี้ ผมเห็นว่าโดยส่วนใหญ่มักจะพูดในเชิงว่าการใช้ซอฟท์แวร์ถูกกฏหมายนั้นเป็นสิ่งถูกต้อง (แน่นอน) แต่กลับกันก็มักจะตอกย้ำหรือเสียดสีผู้ที่ใช้ซอฟท์แวร์ผิดกฏหมายด้วย
มันเลยยิ่งทำให้เกิดแรงต้านขึ้นมา

อย่างที่บอกว่า ถ้าสามารถชี้ให้เห็นว่าการใช้งานซอฟท์แวร์ผิดกฏหมายนั้นมีข้อเสียอย่างไร ให้ได้เป็นรูปธรรมมากกว่านี้ ข้อเปรียบเทียบชัดเจนกว่านี้ ก็คงจะมีคนไม่น้อยที่จะคล้อยตามไปได้บ้าง
และเมื่อเริ่มมีคนคล้อยตามกลุ่มใหญ่ขึ้น ก็จะทำให้เกิดค่านิยมขึ้นมา จนกลายเป็นกระแสค่านิยม (อย่างเช่นการนิยมใช้สินต้าแบรนด์เนม)

สรุปประเด็นของผมก็คือ ควรสร้างค่านิยมที่ถูก และต้องสร้างอย่างถูกวิธี โดยให้มีแรงต้านน้อยที่สุด
... พูดง่าย แต่ทำจริงๆคงยาก ... มันเป็นเรื่องของ นานาจิตตัง

เข้ามาลงชื่อว่าอ่านแล้ว :D

บ่น บ้า บอ ไร้สาระสุดๆ ต้องที่ Suntiwong.net เท่านั้น

จริงๆ มันเป็นเรื่องพื้นฐานมากๆ การที่เราไปขโมยของคนอื่นมาใช้ยังไงก็ผิด ถ้าคิดว่าเขาขายแพงก็ไม่ต้องซื้อ ไม่ใช่ไปเอาของเค้ามาใช้แล้วยังไปด่าว่าเขาอีก
ไม่แปลกที่ประเทศเรายังไม่เจริญ เพราะแม้แต่เรื่องพื้นฐานแบบนี้ยังมีคนไม่เข้าใจ

แต่ผมว่าไม่เกี่ยวกับไม่ใช้ลิขสิทธิ์แล้วไม่เจริญหรอกนะ
ไม่เจริญ ก็เรื่อง"จิตสำนึก" เสียมากกว่า ?

คนทำผิด มักจะยอมรับไม่ได้ที่คนอื่นบอกว่าตนเองทำผิด

onedd.net

+1

ความกลัวจะทำให้เราก้าวข้ามกำแพงที่เราสร้างขึ้นเองได้

ไม่มีตังครับไม่ซื้อ แม่ให้เดือนละ 3000 กินแค่ข้าอย่างเดียวก็หมดแล้ว

ไม่มีตังครับไม่ซื้อ แม่ให้เดือนละ 3000 กินแค่ข้าวอย่างเดียวก็หมดแล้ว

http://www.osalt.com/

เนื้อหายาวดี อ่านแล้วได้ความรู้ครับ แต่ขอทราบที่มา่ของแหล่งข้อมูลได้ไหมครับ
ถ้าได้มาจะดีมากเลย จะได้หาข้อมูลมาโต้แย้งได้ :) ขอบคุณครับ

อย่าลืมช่วยๆกัน รณรงค์ด้านสิขสิทธิ์กับสินค้า และ บริการ ด้านอื่นๆด้วย
- เทปผีัCDเถื่อน
- สินค้า brand name ของปลอมต่างๆด้วย
- ถ่้ายเอกสารหนังสือ textbook
- และอื่นๆอีกมากมาย ของปลอม ของcopy ของเลียนแบบ ของละเมิดลิขสิทธิ์ต่างๆสารพัดครับ
พวกนี้ผิดกฏหมาย ผิดจริยธรรม ทั้งนั้น

ประเทศไทยจะเจริญหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับธุรกิจ IT เพียงด้่านเดียว

เท่าที่ดู ฝ่ายที่เห็นด้วยกับซอฟต์แวร์เถื่อนแล้วพยายามหาข้ออ้างมาคือ
เหมือนเด็กขโมยตังแล้วบอกเอาไปรักษาพ่อแม่ คนผิดคือรัฐ คนผิดคือสวัสดิการสังคม ไม่รู้จักเอื้อเฟื้อคนชรา บลาๆๆๆๆๆ

สรุป ตูไม่ต้องรับผิดชอบอะไร เพราคนอื่นแหละผิด

แบบนี้

ใช่ไหมครับ?

ขอก๊อปปี้ reply ด้านบนมาตรงนี้ด้วยนะคะ มันอ่านยากน่ะ

ไม่ได้อ่านแป๊บเดียว มีคนพูดถึงตัวเรามากขนาดนี้เชียว ถึงว่าล่ะจามจังเลยค่ะเมื่อตอนเย็น

ต้องขอโทษทุกๆ คนด้วยนะคะ ที่คนเขียน blog เองก็ยังไม่แน่ใจตัวเองว่าในเครื่องมันหายเถื่อนไปหมดหรือยังนะคะ ที่บอกว่ายังไม่แน่ใจ เพราะก็ยังเช็คอยู่ค่ะ ว่ายังเหลืออะไรอีกบ้าง จะไม่พูดว่าหยุดของเถื่อนแล้วแน่นอนร้อยเปอร์เซ็น ตราบใดที่ตัวเองยังไม่แน่ใจตัวเอง อย่างน้อยเราก็มาพูดในมุมมองของคนที่กำลังเริ่มต้น ไม่ได้มาพูดในมุมมองของคุณที่เลิกใช้ได้หมดแล้วจริงๆ จังๆ มาหลายๆ ปี เพราะถ้าถึงตอนนั้นจริงๆ เราอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ว่าตอนเริ่มคิด มันเ็ป็นยังงัย ตอนเริ่มต้น มันลำบากยังงัย อารมณ์เหมือนคนยิ่งเรียนสูง ก็จะลืมไปแล้วว่าตอนตัวเองไม่เรียนไม่รู้เรื่องมันเป็นงัย ก็เลยทำให้อาจารย์หลายๆ ท่าน สอนนักเรียนไม่รู้เรื่องแล้ว

แล้วผิดด้วยเหรอคะที่ไม่ได้โกหก? และผิดด้วยเหรอคะที่มีความคิดดีๆ และพยายามแก้ไป แต่อาจจะไม่แน่ใจว่าสมบูรณ์หรือยัง ทำไมไม่ลองให้โอกาสคนคิดดีทำดีหน่อยละคะ คุณอยากให้เรายอมรับผิดอะไรหรือเปล่า อยากให้สารภาพอะไร อยากได้อะไรคะ?

ขาดซอฟท์แวร์เถื่อนได้มั๊ย>>>ขาดได้ค่ะ ฟันธง!

คุณอาจกำลังคิดว่า "อิธ่อเอ๊ย คนมาบอกว่าซอฟท์แวร์เถื่อนไม่ดี ยังใ้ช้เองเลย แล้วแบบนี้จะให้คนอื่นเชื่อได้งัย" จริงๆ อยากจะบอกว่า เราเป็นแค่คนหนึ่งที่เจออะไรมา มันต้องเคยใช้แน่นอนค่ะถึงจะพูดได้ ที่สำคัญคือ เราไม่ใช่พระเจ้า หรือว่านางฟ้า ที่จะพูดอะไรใครๆ ก็เชื่อ เราไม่ใช่ idol ที่ทำอะไรแล้วทุกคนจะทำตาม ถ้าเราทำอะไรผิดไปแล้วทุกคนจะ fail และหมดแรงบันดาลใจในการหยุดใ้้ช้ของเืถื่อนกันไปเลย เราเป็นแ่ค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ที่เจออะไรมา และแนะนำอย่างที่เจอ คุณจะเชื่อหรือไม่ มันเป็นวิจารณญาณ คุณคิดจะเลิกใช้ของเถื่อนหรือไม่ มันเป็นจิตสำนึกตัวคุณเอง คุณเคยคิดจะเริ่มต้นมั๊ย มันก็เป็นสิ่งที่คุณรู้เอง

ดังนั้น ไม่ว่าใครจะมาว่าเราเป็นยังงัย เราก็ไม่แคร์ค่ะ เรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ เราจะดีจะเลว ไม่มีใครมาสั่งเราได้หรอกค่ะ มันไม่ได้อยู่ที่คนอื่นมาพูดมาตัดสิน แต่มันอยู่ที่ตัวเราเองค่ะ เรารู้อยู่ว่าเราทำอะไรก็พอแล้ว ใครไม่เห็นก็ไม่เป็นไร

ขอบคุณค่ะ ทั้งทุกคนที่มองเห็น และมองไม่เห็น

ปล. เคยได้ยินไหมคะ..ก้าวแรก คือก้าวที่สำคัญที่สุด

บลอกของ natty

เฮ่ออ.... เหนื่อยจัง