ต้องเท้าความกันนิดหน่อยเพื่อให้เข้าใจสภาพตลาดหนังสือต่างประเทศมากขึ้นซึ่งแตกต่างจากบ้านเราพอสมควรครับ (จะได้วิจารณ์ได้สนุกหน่อย)

สำหรับหนังสือเป็นเล่มๆ ปกติแล้วเมื่อหนังสือปกใหม่ๆออก สำนักพิมพ์จะวางขายเป็นปกแข็งก่อน ซึ่งราคาขายปลีกมักจะอยู่ที่เล่มละประมาณ 25-35 หลังจากเก็บเกี่ยวราคาพิเศษแล้ว สำนักพิมพ์อาจจะตีพิมพ์ปกอ่อนที่ราคาถูกกว่า ราวๆเล่มละ 15-25 เหรียญ ซึ่งช่วงเวลาที่ออกอย่างเร็วก็สามเดือนถึงหกเดือน หรืออาจจะไม่ออกปกอ่อนออกมาเลยก็ได้

ร้านค้าก็ซื้อหนังสือเป็นเล่มๆจากสำนักพิมพ์ในราคาทุนมา (wholesale model) แล้วก็เริ่มต้นขายที่ราคาปก แต่ในช่วงเวลาหนึ่งแล้วยังขายไม่ออก ร้านค้าจะขายลดราคาไปจนขายล้างสต็อค ซึ่งอาจจะเหลือแค่ 1/3 ของราคาปก ซึ่งปีหนึ่งๆร้านค้าแต่ละร้านก็มีการขาดหนังสือลดราคาเป็นครั้งเป็นคราวไป แต่ด้วยเพราะร้านค้าซื้อหนังสือขาดที่ราคาทุนมาแล้ว ทำให้มีสิทธิ์เต็มเป็นเจ้าของหนังสือทุกเล่ม จึงมีสิทธิ์ขายถูกอย่างไรก็ได้ ซึ่งไม่เหมือนบ้านเรา ที่ร้านค้าขายไม่ออกก็ส่งคืนสายส่งและส่งคืนสำนักพิมพ์แบบบ้านเรา

แม้อเมซอนไม่ใช่ผู้เล่นรายแรกที่ริเริ่มการขายหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ แต่หลังจากบุกเบิกธุรกิจโมเดลใหม่มาหลายปี ในที่สุดก็มี market share ใหญ่ที่สุด และขายหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ในราคาที่ไม่แพง ส่วนใหญ่หนังสือที่ขายดีมักต่ำกว่า 10 เหรียญ และไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามราคาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์มักจะถูกกว่าที่ซื้อจากค่ายอื่นๆ

บรรดาสำนักพิมพ์ทั้งรักทั้งเกลียดอเมซอน และมองว่าอยากให้อเมซอนขายราคาสูงกว่านี้ เพราะกลัวจะไปแย่งตลาดหนังสือเล่มๆที่ได้กำไรต่อเล่มเยอะที่สุด (เพราะมีทั้งปกแข็ง/ปกอ่อนแบบดึงเวลา) แต่ก็เกรงอำนาจต่อรองของอเมซอนซึ่งมี market share ตลาดหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ใหญ่ที่สุด ทำให้เจรจากับอเมซอนไม่ได้อย่างที่สำนักพิมพ์ต้องการเท่าไรนัก

ทีนี้แอปเปิล เพื่อที่จะรุกเข้าตลาดหนังสืออิเล็กทรอนิกส์นี้ จึงเข้าหารือกับสำนักพิมพ์ใหญ่ทั้ง 7 เพื่อเสนอ agency model ให้กับบรรดาสำนักพิมพ์ โดยใจความสำคัญคือ ให้สิทธิ์สำนักพิมพ์เป็นผู้กำหนดราคาขายปลีกหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เท่าไรก็ได้ตามชอบใจ และแอปเปิลรับส่วนแบ่งการขาย 30% สำนักพิมพ์มีอำนาจตั้งราคาขายปลีก ผู้ขายหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ไม่มีสิทธิ์เปลี่ยนแปลงราคาขายปลีกที่ถูกกำหนดมา ดังนั้นในรูปแบบนี้ผู้ขายเสมือนเป็นแค่ตัวแทน (agency) ของสำนักพิมพ์ ซึ่งในรูปแบบนี้ สำนักพิมพ์สามารถป้องกันการแข่งขันด้านราคาในระหว่างผู้ขายหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้วยกัน รวมถึงสามารถกำหนดราคาขายปลีกหนังสือเท่าไรก็ได้ตามชอบใจ โดยที่สำนักพิมพ์ทั้ง 7 จะบังคับผู้ขายปลีกหนังสือต้องเข้าร่วมใน agency model ดังกล่าว หาไม่แล้วจะคว่ำบาตรถอนหนังสือของสมาชิกทั้ง 7 ออกจากร้านหนังสือ ซึ่งจะทำให้สำนักพิมพ์ไม่ต้องกังวลการแข่งขันด้านราคาจากอเมซอนหรือใครๆอีกต่อไป

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ อเมซอนไม่สามารถทำโปรโมชั่น โดยการ subsidize ราคาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ได้อีกต่อไป และต้องขายหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ในราคาขายปลีกที่บรรดาสำนักพิมพ์กำหนด ซึ่งมักจะสูงกว่าราคาขายปลีกหนังสือเล่มปกอ่อนด้วยซ้ำไป ซึ่งการกำหนดราคาดังกล่าวในทางปฏิบัติจึงเหมือนเป็นการฆ่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ที่บรรดาสำนักพิมพ์มองว่าเป็นตัวอันตรายต่อรายได้จากธุรกิจหนังสือเป็นเล่มๆแบบดั่งเดิมที่ตัวเองทำอยู่