เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2551 พม่าจัดพิธีเปิดงานใหญ่ระดับชาติด้านไอซีทีครั้งที่ 7 มีชื่อว่า “The 7th Myanmar ICT Week 2008” ที่อาคาร Yatanarpon Teleport ของ Yatanarpon Myothit ในเมือง PyinOoLwin โดยงานดังกล่าวจัดขึ้นระหว่างวันที่ 12 – 16 ธันวาคม 2551

เป็นข่าวเบาๆ ครับ แต่ก็เป็นการเคลื่อนไหวอย่างหนึ่งในแวดวงเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) ได้พอสมควรสำหรับข่าวคราวที่พึงได้รับจากประเทศนี้

รายงานข่าวจากวารสารท้องถิ่นรายสัปดาห์ Pyi Myanmar รายงานว่า พม่าเตรียมจัดการประกวดนางงามไอที (Miss IT) ขึ้นที่ Yadanarbon Teleport ในเมือง Pyin Oo Lwin (หรือในอดีตคือ Maymyo) ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองมัณฑะเลย์ราว 69 กิโลเมตร

การจัดประกวดซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก Inforithm-Maze Committee กำหนดจัดขึ้นในวันที่ 16 ธันวาคม 2551 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงถึงรูปแบบของโฉมหน้าใหม่ของเทคโนโลยีสารสนเทศ (IT era) ที่เป็นการผสมผสานกันระหว่างเทคโนโลยีที่ทันสมัยกับความสวยความงาม

รายงานข่าวทางอินเทอร์เน็ตหลายแห่ง ระบุตรงกันว่า เร็วๆ นี้ผู้ให้บริการโทรคมนาคมของพม่า (MPT) จะเปิดให้บริการซิมการ์ดแบบพรีเพด (Prepaid SIM card) ในโครงข่าย GSM และในระยะแรกคาดว่าจะจำหน่ายเป็นสกุลเหรียญสหรัฐ (US$) ทั้งนี้มุ่งเน้นที่กลุ่มนักท่องเที่ยวซึ่งเดินทางเข้ามาในประเทศ

ด้านราคาจำหน่ายนั้นยังไม่ชัดเจน ทว่าข่าวลือระบุว่า คงจะมีราคาประมาณ 50 เหรียญ และซิมการ์ดแต่ละใบกำหนดให้มีวงเงินสำรองไว้ 10 เหรียญ สำหรับบัตรเติมเงินที่เตรียมจำหน่ายมี 3 ชนิดราคาคือ US$10, US$30 และ US$50 โดยมีอายุใช้งาน 1 สัปดาห์, 3 สัปดาห์ และ 5 สัปดาห์ ตามลำดับ

สำนักข่าว มิสซิมา (Mizzima)รายงานเมื่อกรกฎาคม 2551 ระบุว่า กระทรวงไปรษณีย์และโทรคมนาคมแห่งประเทศพม่า (MPT)เปิดเผยอย่างเป็นทางการถึงการเปิดให้บริการโครงข่ายโทรศัพท์ เคลื่อนที่ยุคที่ 3(หรือ 3G)แล้วโดยใช้มาตรฐาน W-CDMA

ทั้งนี้ในระยะแรกจะมีผู้ใช้บริการเพียง 50 ราย (ในกิจการทหารเท่านั้น) เนื่องจากยังขาดแคลนด้านด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน

ตามแผนการพัฒนาโครงข่าย 3G นั้น MPT รายงานว่า ในระยะต่อไปจะขยายบริการให้ครอบคลุมเมืองย่างกุ้ง รองรับผู้ใช้บริการราว 30,000 ราย และภายหลังการพัฒนาโครงสร้างต่างๆแล้วเสร็จ คาดว่าจะให้บริการแก่ผู้ใช้งานทั่วประเทศราว 200,000 ราย

การประท้วงต่อต้านรัฐบาลในพม่า ที่กำลังดำเนินอยู่นี้ถูกรัฐบาลพม่าตัดการสื่อสารกับชาวโลก โดยปิดกั้นอินเทอร์เน็ตและควบคุมโทรศัพท์ ทำให้การรายงานความรุนแรงที่เกิดขึ้นเป็นไปได้ยากลำบาก (ตัวเลขผู้เสียชีวิตจากฝั่งรัฐบาลและฝั่งผู้ประท้วงก็ต่างกันหลายเท่า)