ได้เรียนรู้ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย
สมัยยังไม่มีเนตใช้ต้องไปค้นๆหาหนังสือมือ 2 จากจตุจักร เล่มนึงก็หลายร้อย เดือนนึงซื้อได้ไม่กี่เล่ม เดี๋ยวนี้ค้นใน google หาโหลดจากโปรแกรม p2p ได้ไม่ยาก

เรื่อง Notebook สำหรับเด็กไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ ไม่ว่าจะยกเหตุผลใดๆ มาอ้างก็ตาม

ผมมี Notebook ใช้ตั้งแต่ ม.5 ตอนนี้ ปี 3 แล้ว ใช้มา 2 เครื่อง และ Desktop อีก 1 เครื่อง

เรื่อง MIT Notebook นี้ จริงๆ แล้วไม่เหมาะกับการเรียนการสอนในไทยเท่าไหร่ และประเทศพัฒนาหลายๆ ประเทศ ที่นักเรียนกว่า 30 - 40% สามารถซื้อ Notebook ได้ แต่ก็ไม่ค่อยมีใครใช้ มาแทนการใช้งานหนังสือเท่าไหร่

เพราะหนังสือ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการเรียนรู้ และไม่ทำลายสายตาเท่ากับจอคอมพิวเตอร์ ถึงแม้จะเป็นจอ LCD กรือ OLED ก็ตามที ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากระดาษธรรมดาที่มีตัวหนังสือให้อ่าน และมันสามารถอ่านได้ทุกๆ ที่โดยที่ไม่ต้องมากังวลว่าแบตจะหมด หรือไม่ต้องมานั่งปั้นไฟ แบบ MIT Notebook ตัวนี้ แถม หนังสือมันทำให้เราฝึกการเขียน วิเคราะห์ ย่อความ หรือการเรียบเรียงใหม่อีกมากมาย

ถึง Notebook จะสะดวก แต่มันทำให้คนเรายึดติดมันมากเกินไป ผมมี eBook ในเครื่องกว่า 10GB และ VDO Training อีก 20 GB ผมเปิดๆ ดู เปิดๆ อ่าน ก็สะดวกดี แต่ .......

พอเราอยู่นอกบ้าน มันไม่สะดวกเท่าหนังสือ การหยิบจับมันง่ายกว่ามาก หลายๆ คนคงบอกว่า Notebook มันเก็บหนังสือได้มากกว่ากระเป๋าหนังสือ 100 เล่ม อันนี้ไม่เถียง แต่ผมเถียงในเรื่องของคำว่า "พยายาม" ตอนผมเรียน ม.ปลาย หนังสือที่ผมเอาไปเรียนก็ว่าเยอะแล้วนะ แต่ตอนมาเรียน มหาลัยฯ เยอะกว่าหลายเท่า และในปัจจุบัน หนังสือเรียนรุ่นๆ ใหม่ๆ ของเด็กประถม ก็น่าอ่านกว่าแต่ก่อนเยอะ แต่เนื้อหามากขึ้นลึกขึ้น พอสมควร ผมถามว่า Notebook ไม่ใช่สิ่งที่มาแทนที่หนังสือ และไม่สามารถทดแทนได้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ผมยังเห็นคนที่เรียนด้านคอมฯ และคนทำวิจัยเก่งๆ ที่มี Notebook ดีๆ มี External H/D ความจุสูง ยังซื้อหนังสือ Text Book มาอ่านอยู่เลย ทั้งๆ ที่มีให้โหลดแบบ PDF กันดาดดืน ด้วยเหตุผลที่ว่า ความรู้สึกที่ได้อ่าน และโน๊ตลงไปมันทดแทนไม่ได้ และความสะดวกในการหยึบอ่านมันมีมากกว่า อ่านที่ไหนก็ได้ ไม่ต้องคิดมาก

อีกอย่างที่ผมว่าไม่เหมาะสมคือ ความรับผิดชอบในสิ่งของ ของเด็กๆ ระดับเล็ก แม้แต่ ม.ต้น บางคนก็มีความรับผิดชอบที่ต่ำ และเกรงว่าจะเป็นภัยต่อตัวเด็กในเรื่องของอาชญากรรม ด้านการลักขโมย และลักทรัพย์ครับ เรื่องนี้น่าเป็นห่วงมากกว่าครับ

ต่อมาคือค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษา และการสอนการใช้งาน อย่าลืมว่าระบบที่แน่นอนแล้วคือ Linux แน่นอน ซึ่ง ok linux ในปัจจุบันใช้งานง่าย และไม่ซับซ้อน แต่ปัญหาไม่ใช่อยู่เพียงแค่นี้ ปัญหาคือความเคยชิน มากกว่า ระบบ linux นั้นทำงานได้ดีในการทำงานระดับ Office ครับ คือทำงาน Word Processing, Speadheet, Presentation Slide , ฯลฯ ซึ่งซอฟต์แวร์พวกนี้ รองรับระบบไฟล์บางอย่างของ microsoft ได้ยาก เช่นไฟล์ .doc ซึ่งเป็นของ microsoft word เป็นต้น ซอฟต์แวร์ openoffice หรือ koffice ของ linux ยังคงอ่านไฟล์ของ microsoft word ยังไม่สมบูรณ์ และดีพอ ซึ่งต้องทำให้นักเรียน และคุณครูทั่วไปเคยชินต่อระบบ linux ก่อน และยอมรับ format ไฟล์ของ openoffice หรือ koffice ก่อน ซึ่งระบบราชการไทย ยังใช้ ms word กันอยู่เลย -_-" แถม font พวก Angsana New หรือตระกูล UPC ทั้งหลายใน Linux ไม่มีครับ ต้องหา Copy จาก Windows ซึ่งผิดลิขสิทธิ์เต็มๆ แต่ก็เหอะ พี่ไทยเราคงไม่สนใจ จริงแมะ ......

ส่วนเรื่องการเอามาลง Windows คงเป็นไปได้ยาก เพราะ Memory และ H/D คงไม่เอื้อให้คุณสามารถลงได้เต็มที่ ไม่แน่แค่ลง Windows ก็เหมาะเนื้อที่แล้ว

ซึ่งผมมองว่า เห็นโครงการขายฝันมากกว่า ดูดีครับ แต่ใช้งานได้ยาก และไม่มีเหมาะกับสังคมไทย ที่ยังใช้เทคโนโลยีอย่างแฟชั่น และการใช้งานแบบ All-in-one ซึ่ง MIT Notebook ตัวนี้คงไม่ตอบโจทย์ และความต้องการเท่าไหร่

และไม่เหมาะกับเด็กไม่ว่าจะด้วยกรณีใดๆ ทั้งสิ้น ผมสังเกตุว่าประเทศหลายๆ ประเทศ อย่างญี่ปุ่น เค้าไม่เห็นสนใจโครงการนี้เท่าไหร่ ..... อีกอย่างญี่ปุ่นยังใช้กระดาน กับช็อค เรียนกับหนังสือ และสมุดอยู่เลย ....

ถ้า ebook เริ่มเยอะ ผมว่าอีกหน่อย ตลาด printer ระดับเล็กคง boom กว่านี้ เพราะยังไงผมก็คงเลือก print มาอ่านมากกว่า อ่านจากใน laptop

เรื่องการเขียนถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญนะ ในการเรียนรู้ มนุษย์เริ่มเรียนรู้จากประสาทสัมผัสทางกายนะ การเขียนถือเป็นพื้นฐานที่สุดแล้วของมนุษย์นอกเหนือจากการมอง และฟัง

อีกอย่างเรื่องการใช้คอมพิวเตอร์น่าจะเป็นส่วนเสริมมากกว่าส่วนหลัก การเรียนรู้น่าจะเกิดจากการสัมผัสจริงๆ มากกว่านะครับ จริงๆ คอมพิวเตอร์มันก็สัมผัสได้นะ แต่ว่ามันไม่ได้ช่วยให้ดีเท่าเขียนเอง มันช่วยในการสร้างจินตนาการ มากกว่าสร้างองค์ความรู้โดยรวมของมนุษย์ ทำให้เรารวบรวมข้อมูลได้เร็วมากขึ้น

แต่ข้อเสียคือ มันจะทำให้เด็กที่ใช้งาน มักเป็นคนใจร้อน ความอดทนสั้นลง รูปแบบการติดต่อสื่อสารกับบุคคลอื่นถูกจำกัดลงอีก ฯลฯ

เรื่องลายมือ ไม่ได้บ่งบอกอะไรในตัวคน คนนั้นเท่าไหร่ จริงๆ ไม่ใส่ใจเลยน่าจะง่ายกว่า โรงเรียนที่ผมเรียนมาก่อนเข้ามหาวิทยาลัย ก็เคร่งเรื่องนี้เหมือนกัน โดนว่าเหมือนกัน แต่ผมเฉยๆ เพราะว่าเค้าไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเขียนแบบนี้ เพราะอะไร ยังไง ส่วนใหญ่คนที่เป็นคุณครู มักจะลืมสิ่งที่ตัวเองเกลียดตอนเรียน และมักจะเอาสิ่งที่ตัวเองเกลียดมาให้ลูกศิษย์ตัวเองทำตามอีก

Ford - "การเขียนถือเป็นพื้นฐานที่สุดแล้วของมนุษย์นอกเหนือจากการมอง และฟัง"

ผมมองว่าเพราะมันเป็น การบันทึกสิ่งที่มนุษย์ต้องการจะสื่อสาร ด้วยวิธีที่พื้นฐานที่สุดไงครับ

สำหรับผมแล้วประเด็น เรื่องเขียน หรือ notebook นี่ยัง 50-50 ครับ เพราะการเปลี่ยนวิธีการทำบางอย่าง มาเป็นร้อยๆปี มันก็ยาก

แต่มันก็อยู่มาตั้งร้อยๆปี แสดงว่ามันก็มีดีไม่ใช่เหรอ

laptop $100 เป็น tablet pc เขียนบนจอได้เลย
เด็กต่างจังหวัดไม่ได้รวยขนาดนาดมีเงินมาซื้อหนังสืออ่าน การ์ตูนยังไม่มีเงินจะซื้อเลย
หนังสือก็ทำให้สายตาเสียได้ถ้าอ่านๆ ไม่ได้ถนอมสายตายไปกว่าจอ lcd หรอก ผมก็สายตาสั้นเพราะหนังสือ

การเขียนที่มันสำคัญมากนะครับ เพราะว่ามันทำให้เราสื่อสาร และบันทึก สิ่งต่างๆ ได้ง่ายที่สุด และพื้นฐานที่สุดครับ ซึ่งคอมพิวเตอร์สามารถบันทึกได้จริง แต่เราควรนึกถึงความสะดวก ที่จะหยิบจับขึ้นมาบันทึกครับ สภาวะแวดล้อมในการใช้ ก็เป็นสิ่งที่ควรนึกถึงด้วย

ที่ผมบอกว่า "พื้นฐานที่สุด" เพราะว่าคุณจะใช้ดินสอและปากกา ที่มีกันดาดดื่นในการบันทึกใส่กระดาษเล็กๆ ที่มีอยู่ในถึงขยะที่ไหนก็ได้ เพื่อช่วยจำไ้ด้โดยไม่ต้องนำอุปกรณ์ที่มีน้ำหนักมากกว่า หรือเปิดเพื่อให้มันทำงานได้ช้ากว่าการบันทึกด้วยกระดาษ และมันถือว่าเป็นการสัมผัสและเข้าถึง ตัวอักษรนั้นๆ ได้เข้าใจมากขึ้น ทักษะในการที่ทำให้มนุษย์พัฒนาได้ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันกว่าหลายพันปี มนุษย์เรียนรู้มาจากการมองเห็น และการฟังในตอนกำเนิด และเรียนรู้การพูดภายหลังจากฟังได้ไม่นาน โดยควบคู่ไปกับการอ่าน ต่อมาในขั้นตอนต่อมาคือการเขียนในช่วงที่เรา ฟัง พูด อ่าน ได้แล้ว ซึ่งการเขียนถือว่าเป็นการสื่ออารมณ์ของมนุษย์ได้ดีที่สุดที่บันทึกสิ่งต่างๆ โดยเรียนรู้วิธีการบันทึกหลากหลายรูปแบบมากมาย ผมว่ามันทำให้คนที่เริ่มเขียนมีจินตนาการในสิ่งที่ตนเองเขียนไปได้ต่างๆ นาๆ ครับ ถ้าพูดในเชิงศิลปะ ก็คงจะเหมือนกับการเขียนถึงอารมณ์ของตัวอักษรนั้น ซึ่งคงอธิบายไม่ได้ทางวิทยาศาสตร์เท่าใดนัก

เรื่องลายมือก็อย่างที่บอกครับ ถ้าเราบันทึกไว้อ่านเองคงไม่มีปัญหาเรื่องลายมือ แต่ถ้าคุณบันทึกเพื่อให้บุคคลอื่นอ่าน นั้นก็อีีกเรื่องนึก ซึ่งผมก็คงบันทึกลงในคอมพิวเตอร์เหมือนกัน แต่ทุกๆ ครั้งที่ผมจะบันทึกลงในคอมพิวเตอร์ผมก็มักจะร่างโครงร่างในสมุดเสมอ เพราะมันใส่ความคิดและโยงความสัมพันธ์ได้ง่ายครับ แต่ในคอมพิวเตอร์มันมีข้อดีคือการจัดบันทึกที่ดีครับ ทำให้เราบันทึกได้เป็นระเบียบ ระบบกว่า

ยกตัวอย่างเช่น ในห้้องเรียน ระดับประถม และมัธยม ควรใช้ทักษะการบันทึกในลักษณะของการเขียน มากกว่าการกดแป้นพิมพ์หรือใช้จอสัีมผัสครับ มันทำให้เกิดการสร้างประสบการณ์การเรียนรู้ โดยไม่คำนึงถึงข้อจำกัดของขนาดหน้าจอ หรือจำนวนตัวอักษรที่ตามตัวบนแป้นพิมพ์ครับ

การปรับเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่ว่าควรจะดูว่าการปรับเปลี่ยนนั้นควรจะปรับเปลี่ยนในช่วงชีวิตในตอนใดด้วยครับ ในปัจจุบันผมก็นำโน็ตบุ๊คไปเรียนที่มหาวิทยาลัยแทบจะทุกวันอยู่แล้วครับ แต่ทุกๆ ครั้งก็นำสมุดไปด้วย ถึงแม้จะใช้โน็ตบุ๊คในการบันทึกได้ก็ตาม แต่ความสะดวกในการหยิบจับสมุดก็ยังมีมากกว่า รวมไปถึงการแผนภาพคราวๆ ที่ทำได้สะดวกกว่าในการอธิบายสิ่งต่างๆ ในลักษณะกราฟหรือแผนภาพได้ดีกว่าในเครื่องคอมพิวเตอร์ครับ

เรื่อง ฟัง พูด อ่าน เขียน ถือเป็นสิ่งที่ไม่ควรขาดหายไป ไม่ว่าจะมีหลายคนเพื่อคำไปอีกคำคือ "กด" ลงไปด้วย แต่การเขียนไม่น่าจะถูกแทนที่ในช่วงของอายุในระดับประถมและมัธยมครับ

ส่งเรื่องใช้แล้วใจร้อนขึ้น อันนี้ผมพูดในฐานะคนที่ประสบมากับตัวเองครับ แต่อาจจะไม่กับทุกคน แต่โดยรวมแล้วญาติๆ ผมก็บอกว่าคนที่ใช้คอมพิวเตอร์มากๆ มักใจร้อน ซึ่งผมก็คิดว่าก็มีส่วนจริงอยู่มากครับ

laptop $100 ราคาถูกจริงครับ แต่อย่าลืมว่าดูแลหลังจากที่ได้ไปมันมีมูลค่าเท่าไหร่ครับ ทั้งค่าซ่อมถ้ามันเสีย ทำตก หรือแม้แต่ค่าอบรมที่รัฐต้องจ่ายไป ซึ่งก็เงินภาษีประชาชนทั้งนั้นนะครับ ซึ่งมันเป็นเงินของคนทั้งประเทศ ที่ไม่ว่าจะยากดีมีจนก็ต้องจ่าย ผมถามว่ามันใช่เงินของท่านผู้นำประเทศหรือเปล่า

นโยบายเชิงประชานิยมแบบนี้ มองยาวๆ แล้วไม่น่าสนใจเท่าไหร่ครับ หวือหวาตอนแรกครับ แต่มองยาวๆ แล้วผมชักไม่แน่ใจครับ แถมมันจะสร้างค่านิยมใหม่ในสังคมอีกด้วย

Lew
ครับ เรื่องถึงเวลาแล้ว ยังไงมันก็คงต้องไป แต่สำหรับผมตอนนี้ คิดว่ายังไ่ม่ถึงเวลาครับ ถ้ามันทำได้อย่างที่
"วันหนึ่งคอมพิวเตอร์จะบางกว่าหนึ่งเซนติเมตร จอสัมผัสขนาด A4 เป็น ePaper เปิดภาพค้างไว้ได้โดยไม่กินพลังงาน แบตเตอรี่พลังงานสูงจ่ายให้กับตัวเครื่องที่กินพลังงานน้อยนิดทำให้การทำงานต่อเนื่องมากกว่า 24 ชั่วโมงต่อการชาร์ตหนึ่งครั้้ง ระบบจดจำลายมือแบบ AI ความแม่นยำสูงกว่า 99.5% ราคาต่ำกว่าเงินเดือนคนทำงานออฟฟิศครึ่งเดือน"

โดยต้นทุนถูกมากๆ และคนใช้กันได้ทั่วเนี่ย เมื่อถึงเวลานั้นมันก็จะมาเองครับ