การเข้าถึงกล่องอีเมลของคนมีชื่อเสียงไม่ได้ยากอย่างที่คิด
เว็บไซต์ฝรั่งเศส Inrocks รายงานว่านักท่องเว็บนิรนามได้ส่งรูปภาพหน้าจอไปยังเว็บไซต์ดังกล่าว เพื่อพิสูจน์ว่าเขาสามารถเข้าถึงกล่องจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศสสองคน คือ นาย Pierre Forgues และ Philippe Goujon
บุคคลนิรนามดังกล่าวอธิบายว่า เขาค้นหาที่อยู่อีเมลของ ส.ส. สองรายดังกล่าวได้จากรายชื่อ ส.ส. ในเว็บไซต์ของสภาผู้แทนราษฎรฝรั่งเศส ซึ่งปรากฏว่าเป็นที่อยู่อีเมลซึ่งใช้บริการจากเว็บเมลภายนอกรัฐสภา จากนั้น ในหน้าลงชื่อเข้าใช้ ก็ใส่ชื่อผู้ใช้ของ ส.ส. และสำหรับช่องรหัสผ่าน ก็คลิกรายการ "ลืมรหัสผ่าน" เพื่อเลือกคำถามที่ ส.ส. สองคนนั้นได้กรอกไว้ ซึ่งมักจะเป็นคำถามที่ตั้งไว้โดยเว็บเมลล่วงหน้า ประเภท "โรงเรียนแห่งแรกของคุณชื่ออะไร" "สัตว์เลี้ยงตัวแรก/ปัจจุบันชื่ออะไร" "คุณพบคู่สมรสของคุณที่ไหน" ฯลฯ โดยสำหรับคำถามเหล่านี้ ก็หาคำตอบได้ไม่ยาก เพียงแค่ค้นหาในกูเกิลหรือวิกิพีเดียภายในไม่กี่คลิกก็ได้คำตอบแล้ว
นอกจากเรื่องการเข้าถึงอีเมลนี้เองแล้ว เนื้อหาอีเมลของ ส.ส. ทั้งสองยังได้ทำให้คนที่ได้อ่านประหลาดใจว่า ส.ส. ไม่มีความจริงจังในการทำงาน อาทิ เขาได้บันทึกไว้ในอีเมลเกี่ยวกับการลงคะแนนเสียงกฎหมายฉบับหนึ่งว่า "ผมไม่เข้าใจอะไรเลยเกี่ยวกับกฎหมายฉบับนี้ แต่ก็จะลงคะแนนเสียงให้ตามที่ได้รับคำสั่งจากพรรคการเมือง..."
สำหรับฐานความผิดทางกฎหมายในการเข้าถึงอีเมลผู้อื่นตามกฎหมายฝรั่งเศสนั้นคือการละเมิดความลับทางการติดต่อสื่อสารทางจดหมาย ซึ่งมีโทษปรับสูงสุด 45,000 ยูโรหรือจำคุกไม่เกิน 1 ปี
ที่มา - lemonde.fr และ lesinrocks.com (เป็นภาษาฝรั่งเศส ลองแปลด้วยบริการแปลออนไลน์ต่างๆ เพื่ออ่านต้นฉบับนะครับ)
Comments
E-mail จริงๆ แล้วต้องใช้คำว่าอีเมลนะครับ
ผมก็เคยเข้าถึงกล่องเมลเพื่อนได้เพราะคำถามพวกนี้นี่แหละ
อีกอย่างนึงคือ เพื่อนผมมันชอบเอาเบอร์โทรศัพท์ตั้งเป็นรหัสผ่าน เลยเข้าได้อย่างง่ายดาย (แต่ในนั้นไม่มีอะไรหรอก)
ขอบคุณครับ (ในเนื้อความสะกดถูก แต่ลืม proof ตรงหัวข้อ)
เป็นไปได้ว่านักการเมือง อาจเหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย แม้คนละสัญชาติ :)
ผมก็เชื่อย่างงั้น จนทุกวันนี้ผมไม่เคยตั้งคำถามกับคำตอบที่เกี่ยวข้องกันเลย
ไปไหนมา สามวาสองศอก ยังใช้ได้เสมอ แต่อย่าลืมล่ะว่าต้องตอบอะไร
และนักการเมืองไทยที่ผมรู้จักตั้งรหัสผ่านง่ายมากครับ เดาเอารอบตัวก็ได้ ไม่ต้องไปตอบคำถามกันลืมหรอกครับ เพราะว่าพวกนี้ไม่ค่อยได้ตั้งไว้ (ยุคแรกๆไม่ได้บังคับตั้งคำถามกันลืมนะครับ)
ข่าวเก่า เป็นข้อมูลครับ ซาร่าห์ พาลิน ถูกแฮกอีเมลส่วนตัว
ปัญหาใหญ่แหละครับ ตัวเองจะจำไม่ได้เองเนี่ย
คำตอบกันลืมพวกนี้ผมพิมพ์มั่วเลยครับ
เดาได้ให้มันรู้ไป
ฮ่ะฮ่า
ผมก็เข้าของเพื่อนได้ และเพื่อนก็เข้าของผมได้
เพราะผมกับเพื่อนในกลุ่มจะให้รหัสของทุกคนหมดเลย รหัสเมล ไฮไฟว์ เฟซบุ๊ก อินทราเน็ทของมหา'ลัย
กลุ่มผมไว้ใจเพื่อนครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็เพื่อนนั้นแหละครับ อิอิ
เพื่อนผมมันตั้งคำถาม
สัตว์เลี้ยงตัวโปรดชื่ออะไร ตอบ ไม่เคยเลี้ยง
คุณเกิด รพ อะไร ตอบ จำไม่ได้
แม่คุณเกิดวันที่เท่าไหร่ ตอบ ไม่รู้
เออ เอากับมัน - -"
ทุกวันนี้จะคำถามลืมไม่ได้ครับ จำได้แต่พาสเวิร์ด แต่เอาจริงๆ ไม่เคยตอบตรงคำถามมันเลยครับ 55
ถ้าไม่ลืมรหัสอยู่แล้ว คำถามลับนี่เป็นอะไรที่ไร้สาระมาก
ถ้าโดนขโมย คนขโมยก็เปลี่ยนคำถามก่อนอยู่ดี
ของตัวเองนี่ ถ้าลืมรหัสผ่าน ก็ลืมไปได้เลย
เพราะคำถามกันลืม ลืมไปแล้ว
อยากเล่า เคยเจอเพื่อนแอบไปเข้าอีเมลของเพื่อนอีกคนครับ
ทำด้วยวิธีเดียวกัน คือ forgot password แล้วตอบคำถาม พอมา Secret question เจอคำถามที่ว่า...
โทรศัพท์เครื่องแรกของคุณคืออะไร
ดูซิคุณจะทายถูกมั้ย ^^
...ถูกต้องครับ คำตอบเดาได้ไม่ยาก.. "โนเกีย" อย่างฮาาา (โทรศัพท์เครื่องแรก ใครไม่ใช้โนเกียบ้างเอ้า ผมเองยัง 3310 เลย)
แป๊บเดียวก็แอบเข้าเมลบ็อกซ์ได้เลยครับ 55+
และเมลเจ้าเหตุที่ว่านั่นคือ ฮอตเมลครับ
แต่เป็นเมื่อสองสามปีที่แล้ว ได้ข่าวเดี๋ยวนี้ป้องกันดีขึ้นกว่าเดิม
ปล. คำถามกันลืมที่ผมเห็นแล้วชอบคือ นามสกุลเก่าของแม่ครับ เพราะอันนี้เพื่อนๆ ไม่รู้แน่นอน คนที่รู้คือในครอบครัวด้วยกันเท่านั้น ซึ่งก็ไม่แอบอ่านของกันอยู่แล้ว แถมเป็นคำตอบที่ไม่มีทางลืมและดิ้นไม่ได้ด้วย
ชีวิตนี้ผมไม่เคยใช้ Nokia เลยครับ :P
บ้านผมไม่เคยมี nokia เลยซักเครื่องเหมือนกันครับ
อคติทำให้คนรับเหตุผลด้านเดียว
ผมใช้ไปตั้งสี่เครื่องแน่ะ!
6260, 2630, 6681, N72 หลังจากนั้น ลาขาด...
ปล. เครื่องแรกผม Siemens แฮะ
เครื่องแรกผมเป็น Ericsson แฮะ..
ยังมีอีก
สถานที่เกิด --> โรงพยาบาล
เหอๆ
คำถามพวกนี้ผมชอบใส่คำตอบมั่วๆ มากกว่า
แล้วก็ไม่เคยจำคำตอบตัวเองได้เลย จำได้แต่รหัสผ่าน = =