ทางการจีนอนุญาตให้ขายเกมคอนโซลได้แล้ว หลังจากมีการห้ามมาตั้งแต่ปี 2000 ถึงแม้ว่าเครื่องคอนโซลจำนวนมากจะผลิตจากในประเทศจีนเองก็ตาม
การอนุญาตให้ขายครั้งนี้เป็น “การยกเลิกการห้ามชั่วคราว” โดยจะทำให้องค์กรที่ลงทุนโดยต่างชาติสามารถผลิตเกมคอนโซลได้ในเขตการค้าเสรีเซี่ยงไฮ้และนำมาขายในประเทศจีน หลังจากได้รับการตรวจสอบโดยหน่วยงานทางวัฒนธรรม, หน่วยงานระดับสูง และคณะรัฐมนตรี อย่างไรก็ตามยังไม่มีการเปิดเผยรายละเอียดอื่นๆ รวมถึงระยะเวลาของการอนุญาต แต่ก็น่าจะเป็นการเปิดทางให้บริษัทต่างๆ ได้รับรายได้จากเกม จากที่ปัจจุบันเกมคอนโซลในจีนมักจะเป็นเครื่องดัดแปลงให้เล่นเกมเถื่อน
ทางด้านผู้ผลิต โฆษกของนินเทนโดกล่าวว่า “เรายังไม่ค่อยแน่ใจว่า เราสามารถจะทำอะไรได้บ้างในเซี่ยงไฮ้ และจะได้ทำอะไรต่อในประเทศจีน ทั้งด้านฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์มีหลายเรื่องที่ต้องดูแล เพราะฉะนั้นเรายังไม่สามารถบอกอะไรที่แน่ชัดได้” ส่วนทางโซนี่กล่าวว่า “เรายอมรับว่าจีนเป็นตลาดที่มีอนาคตสดใส และเราจะศึกษาความเป็นไปได้”
อย่างไรก็ตาม ในฝั่งนักวิเคราะห์ก็มองว่าการทำตลาดในจีนไม่ใช่เรื่องง่าย บริษัทต่างๆ อาจต้องปรับกลยุทธ์ทางธุรกิจโดยการศึกษาความสำเร็จของเกมบนอินเทอร์เน็ตที่ปล่อยเกมฟรีแต่เก็บเงินค่าเล่นหรือไอเท็มพิเศษ นอกจากนี้ ยังมีความเห็นจากนักเล่นเกมวัย 23 ปี จากจีนว่า “การซื้อเกม 200-300 หยวน (1,000 – 1,500 บาท) เป็นเรื่องที่ไม่สามารถยอมรับได้ และเป็นเรื่องที่ไม่สามารถคิดถึงได้เลย สำหรับนักเล่นเกมธรรมดาอย่างผม”
ที่มา - Reuters
Comments
Writer no.59 เพื่อสังคมแห่งการแบ่งปันความรู้
แก้ไขตามนั้นครับ
iPAtS
กลยุทธ > กลยุทธ์
Writer no.59 เพื่อสังคมแห่งการแบ่งปันความรู้
ซอฟท์แวร์ => ซอฟต์แวร์
เรียบร้อยครับ
iPAtS
XBox จะได้เปรียบก็คราวนี้แหละ // ขอบคุณสำหรับข่าวนะครับ
ผมว่า นินเทนโดกับโซนี่ได้เปรียบกว่าครับ นินได้ตรงเนื้อหาเกมส่วนใหญ่คงไม่โดนแบน เครื่องราคาถูก
โซนี่อย่าง ps4 ก็ถูกกว่า xbone หรือบางทีเจนเก่าอาจขายดีกว่าด้วยซ้ำ
ผมทำงานอยู่เสินเจิ้น ฝั่งจีน ก็เหมือนบ้านเราหรือยิ่งกว่า คือร้านเกม ถ้าไม่เกมออนไลน์ไปเลย ก็เครื่องแปลง แผ่นก้อป ถูกมากๆ 25 บาท แต่แทบทั้งหมดเป็นภาษาจีน เข้าใจว่าก้อปมาจากแผ่นโซนฮ่อวกง ใต้หวัน แผ่นแท้ ราคาแพงกว่าฮ่องกง 20-30%ได้ แถมหายากกว่ามาก
แต่พอนั่งรถข้ามสะพานมาฮ่องกง ชั่วโมงนึง กลายเป็นคนละโลก แผ่นแท้ทั้งเมือง คนก็ซื้อกันเต็มร้านไม่มีที่จะเดิน โฆษณาเกม ทั้งในทีวี ทั้งบิลบอร์ด ไม่แพ้ญี่ปุ่นเลย
ถามหาแผ่นก้อปเครื่องแปลง ร้านไหนๆก็ส่ายหัว
เอาจริงๆ ค่าครองชีพทั้งสองฝั่งก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ คนเสินเจิ้นจะซื้อแท้ ก็ซื้อไหวแหละถ้าจะซื้อ
200-300หยวนนี่ เทียบกับค่าครองชีพ ก็พอๆกับเข้าผับ 1ครั้ง หรือดูหนังโรง สามรอบ หรือเท่ากับค่ากับข้าว ประมาณ 10-15มื้อ เท่านั้นเอง เก็บตังค์อาทิตย์เดียวก็ไหวแล้ว
ดังนั้น ราคาไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอก ปัญหาคือความเคยชินของผู้บริโภคมากกว่า
ผมว่า คนไทยก็พอกันแหละ ที่จริงเกมคอนโซลบ้านเราอยู่เกมนึงพันกว่าบาทถึงสองพันนิด ๆ บาท (21xx) ราคานี้ถามว่าซื้อไหวไหมผมว่าซื้อไหว (แต่พอเทียบกับค่าครองชีพก็เข้าใจอยู่ว่าแพง) แต่คนก็ยังซื้อแผ่นก็อป
ค่านิยมการซื้อแผ่นก็อป หรือการใช้ของเถื่อน ไม่ได้เกิดจากว่าราคามันถูกกว่าอย่างเดียวครับ มันเป็นความภาคภูมิใจแบบผิด ๆ ที่ว่า "ฉันซื้อของมาได้ในราคาถูกกว่าคนอื่น" พาลไปเหยียดคนซื้อของแท้ว่า "โง่" ด้วยซ้ำ บางทีแบบพอบอกว่าไปซื้อของแท้มาก็จะมีคนทักว่า "ไปซื้อของแท้มาทำไม โง่ป่าว" อะไรแบบนี้ มันเป็นค่านิยมที่เกิดจากความเห็นแก่ตัว
สุดท้ายแล้วถามว่าทำไมคนซื้อแผ่นแท้เล่นถึงอยู่ได้ เราไม่ได้ซื้อเกมมาเยอะ ๆ อย่างที่พวกคนที่เล่นแผ่นก๊อปทำกันไงครับ เราซื้อเฉพาะที่เล่น ซื้อในช่วงเวลาที่มันลดราคา อะไรแบบนี้น่ะ
จริงๆ ส่วนตัวผมว่าเอาขึ้นมาเขียนข่าวใหม่ได้เลยนะผมว่า
จาก blognone ที่ปัจจุบันเป็นผู้ส่งสารแปลสาร จะกลายเป็นผู้สร้างข่าว