มีกลุ่มคนประมาณ 10 คนไปตั้งแคมป์รอกันหน้าร้านแอปเปิล สาขา Fifth Avenue ในนิวยอร์กตั้งแต่วันที่ 4 กรกฎาคม ก่อน iPhone 3G วางขายในวันที่ 11 กรกฎาคมถึงหนึ่งสัปดาห์
iPhone 3G ไม่ได้เป็นที่ต้องการขนาดนั้น แต่กลุ่มคนเหล่านี้ (ซึ่งเป็นเพื่อนหรือญาติกัน) ต้องการสร้างสถิติต่อคิวซื้อผลิตภัณฑ์เป็นเวลานานที่สุด โดยอาศัยฤกษ์ดีคือวันชาติสหรัฐ (4 ก.ค.) เป็นวันเริ่มต้นต่อคิว ที่น่าสนใจคือทีมนี้ได้พาลูกสาวอายุ 6 เดือนมาต่อคิวด้วย (แต่บอกว่าไม่ได้อยู่ในคิวตลอดเวลาเหมือนผู้ใหญ่คนอื่นๆ)
Engadget มีวิดีโอสัมภาษณ์และภาพประกอบ (ผมดูแล้วนึกถึงสะพานมัฆวาน-หน้าทำเนียบเลยแฮะ)
ที่มา - Engadget
Comments
อื่มเอากันเข้าไป
เคยคิดจะสร้างบ้านโดยได้แรงบรรดารใจมาจากร้าน apple เหอๆ
notz-dev :: RIA Develop & Design
zealot
meddlesome.tech.blog
อืม...ที่ต่างประเทศมีระเบียบวินัยดีจัง ใครมาก่อนก็ได้ก่อน
ถ้าเป็นประเทศสารขัณฑ์มักเป็นแบบ... พรรคพวกข้าได้ก่อน ทุกทีเลยสิ
อุ๊ย!! พูดอะไรออกปาย >_<
คุ้มยิ่งกว่าคุ้มครับ แค่เนี้ยก็กลายเป็นข่าวแล้วครับ ถ้าได้เป็นคนซื้อคนแรก ยิ่งเป็นข่าวใหญ่ ฝรั่งพวกอยากดังเยอะ
เราน่าจะมีตั้งแคมป์ประท้วงนานที่สุดในโลกบ้างนะ
ทรมาณเด็ก
อายุ 6 เดือน เอามาอยู่ข้างถนน ดมก๊าซพิษเข้าไป โตขึ้นจะได้เชื่อฟังศาสดา
ข้อดีของประเทศไทย: เวลามีอะไรแบบนี้เล่นเส้นได้ประจำ
@TonsTweetings
วัตถุนิยมขั้นเทพ...
:(
อย่าให้เห็นใช้ iphone
งั้นต่อคิวซื้อ Android แทนแล้วกัน เอิ๊กๆ
กินเนสบุ๊กบ้านเรานี่มีทั้งแหนมใหญ่ที่สุดในโลก, ธุปใหญ่ที่สุดในโลก (คุ้นๆ ว่ามีคนตายด้วย), ดูทีวีนานที่สุดในโลกบ้านเราก็เพิ่งมีไป, แต่งงานพร้อมกันเยอะที่สุดในโลกนี่ก็บ้านเราอีก, อันอื่นนี่จำไม่ได้แล้ว
อันนี้ไปนั่งหน้าร้านสิบวันซื้อของทำสถิติโลก ผมว่าประหยัดกว่าข้างบนทั้งหมดเลยนะครับ ให้รวมค่า iPhone อีก 11 เครื่องด้วยเอ้า
LewCPE
lewcpe.com, @wasonliw
ถ้าไม่ทำใครเดือดร้อน
และตัวเองก็ไม่เดือดร้อน
ก็ทำไปเถอะ ไม่ต้องคิดมาก
อาจจะได้ได้ลงกิเลสบุ๊คแล้วล่ะแบบนี้ กระสันจัด จริง ๆ
โถ! น่าสงสาร
ใครจะยังไงก็เหอะ
แต่ว่า ไอโฟนผมเป็นอย่างงี้อ่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=TO3GRaXOosU
เซงเลยครับ เศร้าๆๆๆๆ
เขาอาจจะไม่ได้อยากได้อะไรก็ได้นะ เห็นในต่างประเทศเขาทำสถิติกันเป็นอาชีพ ได้รายได้จากสปอนเซอร์ ยิ่งได้ลงกินเนสบุ๊กก็จะไปขอสปอนเซอร์ง่ายขึ้น
ของคนไทย คงไม่ได้ครับ สมมุติ จะไปซื้อ เจอแถวยาวๆ อย่างแรกที่จะคิด ไม่ใช่การเดินไปต่อท้ายแถวหรอกครับ แต่เป็นการไล่มองตั้งแต่ หัวแถวยันท้ายแถว ว่ามีใครที่เรารู้จักบ้าง จากนั้นก็จะเดินเข้าไปข้างๆ เขาคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นหัวแถว หรือกลางแถว หรือยังไงก็ตาม แต่ไม่ใช่ท้ายแถวแน่ๆ แล้วเราก็จะบอกเค้าว่า "เอ่อ นี่ ฝากซื้อให้เราเครื่องดิ " พร้อมยัดตังเข้ามือ lolz (เรื่องง่ายๆ ที่คนไทยเค้ารู้กัน)
นี่หรือเมืองพุทธ
That is the way things are.
ไม่เข้าใจว่าเกี่ยวอะไรด้วย