รัฐบาลเองก็พวกมากลากไปเหมือนกันหนา พรรครัฐบาลคนเยอะกว่า เวลาลงเสียงในสภาก็ลากกันไปทั้งนั้น แต่เห็นด้วยที่ว่าเรื่องใดบ้างที่จะให้ประชาชนโหวตได้

ประชาชนไม่ได้โง่ครับ..

ประชาธิปไตยมันก็ต้องแบบนี้รึเปล่า?

ใช่ครับ ปชต มันก็ต้องแบบนี้นั่นล่ะ เพียงแต่มันควรกำหนดกรอบให้ชัดเจนเสียก่อน

ประชาชนไม่ได้โง่ ก็จริงครับ ผมเองก็ประชาชนครับ แต่บางครั้งการตัดสินใจของคนเราก็ไม่ได้มองประโยช์นส่วนรวมเสมอไปนี่ครับ บางคนเข้าคูหากาคนที่ชอบ บางคนแค่ไม่ชอบหน้าคนนี้ก็กาให้คนอื่น หรืออีกเรื่องอาทิ ข่มขืน=ประหาร ถ้าผลโหวตมันสะท้อนอารมณ์ของสังคม อะไรจะเกิดขึ้นล่ะครับ

อย่างที่เคยเห็น Liquid Feedback มา เขาใช้วิธีโหวตเป็นลำดับๆ นะครับ ยกตัวอย่างเช่น ผมเลือกให้ สส.จังหวัดผมเป็นตัวแทนเสียง แล้ว สส.ก็ไปโหวตต่อในรัฐสภา ผมไม่จำเป็นต้องโหวตเองทุกครั้ง แต่ถ้าวันหนึ่ง ผมไม่พอใจผลโหวตของ สส.ที่ผมเลือก ผมก็เลือกที่จะ Detach ผลโหวตผมออกจาก Chain นั้นได้ ส่วนเรื่องขายเสียงในยุคที่เกิดความต่างขั้วทางการเมืองเยอะ ผมว่าเกิดยาก คนมีฐานเสียงในใจอยู่พอสมควร จะเหลือแต่คนที่ยัง 50/50 เท่านั้น เอาเงินที่จะซื้อเสียง ไปทำ Propaganda ยิงเข้ากลุ่มเป้าหมายแบบที่ทรัมป์ทำ น่าจะได้ฐานเสียงเยอะกว่า และคุ้มกว่าด้วยซ้ำ

ผมกลับมองว่า ประชาชนโหวตตรงได้เป็นเรื่องที่ดีครับ ทุกคนจะได้เกิดการเรียนรู้ไปพร้อมกัน
แม้นโยบายช่วงแรกอาจจะเป๋ๆไปบ้าง แต่สุดท้ายจะดีขึ้นเองครับ

ปัจจุบันนี้คือ เลือกพรรค = ได้ทั้ง นโยบาย + วิธีการ + ผู้บริหาร

ปัญหาอย่างแรกเลย พรรคคิดนโยบาย ประชาชนส่วนใหญ่มักไม่ค่อยได้พิจารณาอย่างละเอียด เพราะมีคนคิดให้แล้ว หลายครั้งก็เลือกตามตัวบุคคลสิครับ พวกใครพวกมัน
อีก 20 ปี ประชาชนก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรเท่าไหร่
โหวตตรงกระตุ้นให้คนมีส่วนร่วมมากขึ้น คนก็ศึกษากันมากขึ้น

ปัญหาที่สอง คนเปลี่ยน นโยบายเปลี่ยนด้วย การพัฒนาเลยไม่ต่อเนื่อง
ให้ประชาชนโหวตนโยบายตรง แล้วเลือกตั้งคือเลือกผู้บริหาร+วิธีการ
หน้าที่ผู้บริหารคือ เสนอวิธีการ+ทำตามนโยบายให้ได้
พอผู้บริหารจากไป นโยบายยังต้องเหมือนเดิม

“ไปคนเดียวไปได้ไว แต่ถ้าอยากไปได้ไกลต้องไปด้วยกัน”
- สุภาษิตของชาติแอฟริกัน -

+1 บางเรื่องให้ปชช.ที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ มากพอมาโหวต อาจจะเกิดเป็นผลเสียกับประเทศ การกำหนดกรอบเฉพาะเรื่องที่ให้ปชช.ร่วมโหวตได้น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี ไม่งั้นโหวตทุกเรื่อง ปชช.จะเอาเวลาที่ไหนมาศึกษามันทุกเรื่อง จุดนี้มีโอกาสที่ปชช.จะโดนชักจูงจากสื่อได้ง่ายๆ เลย

ผมเห็นด้วยนะ

ถ้ามีโครงการที่ดีจริงๆ หรือจำเป็นจริงๆ แต่คนยังไม่อิน แล้วสุดท้ายตัวแปรสำคัญจะเป็นสงครามสื่อโฆษณามากกว่า

สุดท้าย ถ้ามีโครงการดีๆ แต่ฝ่ายค้านปลุกกระแสคัดค้านได้ดังกว่า (โดยอาจจะเล่นประเด็นที่อ่อนไหว และเข้าถึงง่าย แต่ไม่ค้านที่สาระ ซึ่งการเมืองบ้านเราก็มีให้เห็นเป็นปกติ)

โครงการประเภทนี้ก็จะผ่านไม่ได้ จนกว่าจะโคม่ากันจริงๆ

เห็นด้วยครับว่ายังมีประเด็นนี้ที่ต้องระวัง

ต้อง balance ให้ดีระหว่าง
ประชาธิปไตยทางตรง (e-referendum) vs ประชาธิปไตยตัวแทน (สส)
รวบรวมอำนาจ (นับคะแนนทั้งหมด) vs กระจายอำนาจ (นับคะแนนเฉพาะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจริงๆ)

ประชาธิปไตยทางตรง ข้อดีก็มีที่รู้ๆกันอยู่
แต่พอเป็นการรวบรวมอำนาจที่ศูนย์กลางด้วย มันกลายเป็นการรวมข้อเสียทวีคูณ คือการกระจายข้อมูลไม่มีประสิทธิภาพ

การรวบรวมอำนาจ อำนาจจากศูนย์กลางตัดสินชะตาชีวิตคนในพื้นที่ มีข้อเสียที่เป็นไปได้มากที่จะไม่ได้ยินมองข้ามเสียงเล็กเสียงน้อยผู้ได้รับผลกระทบในพื้นที่ ข้อมูลจากคนพวกนี้ไปไม่ถึงฐานเสียงทั้งหมด

ถ้าเป็นประชาธิปไตยทางตรง ประชาชนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ลงคะแนนตัดสินชะตาชีวิตคนอื่น ที่ไม่มีความรู้นี่ไม่ได้เกี่ยวกับระดับการศึกษาในระบบนะ แต่ประชาชนทั่วไปไม่ได้ถูกคาดหวังให้ศึกษาทุกประเด็นที่มีในประเทศนี้ จะเกิดอาการประมาณว่า "ก็ฉันไม่รู้ แต่ก็ยังจะให้ฉันมาตัดสิน งั้นฉันก็โหวตไปแบบนี้ละกัน"

เทียบกับ ประชาธิปไตยตัวแทน นักการเมืองที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ถูกเลือกตั้งมาแบบงงๆ แล้วต้องมาทำงานตัดสินชะตาชีวิตคนอื่น ยังพอจะ educate ให้เข้าที่เข้าทางง่ายกว่าเพราะคนจำนวนน้อยกว่า กระจายข้อมูลได้มีประสิทธิภาพมากกว่า ตัวแทนเป็นผู้ที่ถูกคาดหวังว่าจะต้องทำงานศึกษาข้อมูลรายละเอียดก่อนตัดสินใจ (กรณีในอุดมคติ) แล้วข้อมูลบางอย่างก็เปิดเผยเฉพาะในชนชั้นปกครอง

ที่เขียนนี่คือจากประสบการณ์การเมืองระดับหมู่บ้าน (กรรมการหมู่บ้านจัดสรร)

รูปแบบจะเป็นการ vote แบบในสภา (ไม่ไช่เลือกตั้ง) ซึ่งบ่อยกว่าครับ ดังนั้น ซื้อเสียงง่ายก็จริงแต่ ถ้าต้องซื้อใหม่ทุกครั้งที่โหวต และต้องทำแบบเป็นความลับ มันก็จะทำให้ ค่าซื้อเสียงแพงขึ้นและตามจับได้ง่ายขึ้น ไปพร้อมๆกัน

เป็นคนเขียน Project ให้คนมาโหวต?

ตัดสินเรื่องที่จำเป็น เร่งด่วน หรือเหมาะสมครับ

อย่างพวกขึ้นภาษีขาเข้า, ปรับนโยบายทางการเงิน ฯลฯ พวกนี้หลายอย่างทำ poll ไม่อย่างนั้นกลายเป็น panic กันก่อนนโยบายจะออกจริงแล้ว

ที่เหลืออะไรที่รอได้ ไม่รีบ และอาจจะ "ตัดสินใจยาก" เช่น ทำแท้ง, ระดับการคุ้มครองแรงงาน, ฯลฯ พวกนี้ไม่ออกกฎหมายในเดือนสองเดือนความเปลี่ยนแปลงไม่มีผลทันทีก็หาทางทำ poll ให้หมด หลายประเทศก็เป็นอย่างนี้กัน (สวิสเซอร์แลนด์ เป็นต้น)

เอาไว้มาอภิปรายว่า เสนออะไร เพราะอะไร แล้วอีกฝ่ายก็ซักค้านไป ให้ประชาชนฟัง

ถ้าเห็นด้วยก็โหวตอะไรแบบนี้ครับ

ปล. สงสารแมวครับ ไปทำเขาทำไม

น่าจะโหวตแค่บางอย่างนะ แบบสวิตเซอร์แลนด์ ขืนให้ประชาชนโหวตทุกเรื่อง คงไม่ต้องทำงานกันพอดี

เอางี้นะครับ
ผมว่าประเทศไทยเรา ระบบดีอยู่แล้ว
ที่ผ่านมา 10 กว่าปีมานี่ ที่มันมีปัญหาจริงๆ คือ มีการอ้างว่า คนนู้นคนนี้ จะเอาแบบนั้น แบบนี้
เช่น นายสั่งมา นายขอมา นายจะเอาแบบนี้ นายให้เรี่ยรายเงิน ผ่านมา 10 ปี เมื่อสังคมเรา
ผ่านอะไรมาด้วยกัน มาถึงจุดหนึ่ง ที่ไม่มีใครเชื่อการอ้างแบบนี้แล้ว หรือ อ้างแล้ว
คุณจะโดนตรวจสอบ หนักกว่าเดิม หลายสิบเท่า ระบบมันจะกลับมาทำงานตามปรกติ
อย่างที่มันควรจะเป็น ถึงประโยค ยุคมหาชนพาไป คนชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น

ผมว่าที่คิดจะใช้ บล็อกเชน มีเจตนดี แต่มีด้านลบคือ อาจจะตรวจสอบไม่ได้มาใครลงคะแนน vote
ถ้าเอา ไปผูกกับบัตรประชาชนก็รู้ตัวอีกว่าใครลงคะแนน vote ซึ่ง ไม่ work ทั้งคู่
เข้าคูหา กาบัตร ตรวจสอบได้ ผมว่าดีแล้ว ... แต่เราไม่มีเลือกตั้งมา 10 กว่าปีแล้ว อันนี้ก็หาทางแก้ไขกันไป

จริงๆ ต่อให้ไม่หลุดก็ต้องมีใครสักคนรู้อยู่ดีว่า ID ไหนเป็นใคร คนนั้นก็จะเป็นคนผู้กุมรสนิยมทางการเมืองของคนจำนวนมาก ถ้าเป็น public chain เอา sample ไปขายว่า ID ไหนเป็นใครบ้างก็เละเทะหนักกว่า CA/SCL เอยะ

ผมว่าระบบแบบนี้ blockchain (แบบ public chain) ไม่เหมาะนะ ระบบโหวตบ้านๆ นี่ล่ะ ออกแบบดีๆ ให้มี audit ดีๆ ว่าไม่มั่ว ไม่ปั่นเลข (โดยฟังก์ชั่นให้กลต. ดูแลไปก็ได้ รัฐบาลไม่ใช่คนดูแลระบบเอง)

ถ้าอย่างโรงไฟฟ้านี่ก็โดนต้านตลอดไม่มีใครอยากให้สร้างในชุมชนของตัวเอง นี่ยังไม่นับการให้กระจายผิดๆเกี่ยวกับโครงการต่างๆอีกนะ

ขอ Purge Day ด้วย

ข้อแรกนี่ ดูโดดกว่าข้ออื่นมากมาย

มหาวิทยาลัยส่วนใหญ่อนุญาตินะครับ ถึงส่วนใหญ่จะได้เฉพาะวันหยุดก็เถอะ

ข้อสองโหวตด้วยๆ

น่าสนใจครับ เห็นด้วยนะ
บางนโยบายคงให้โหวตไม่ได้ เพราะบางกลุ่มก็อาจจะเอาเน้นแต่ผลประโยชน์ตัวเองหรือเสรีแบบมากเกินขอบเขตไป

งง ย.ก.ต.ย. ไปแว่บนึงเลย

มันก็ต้องคัดมาแล้วว่าเรื่องที่จะ Vote ไม่ว่าจะออกหัวหรือก้อยก็เป็นสิ่งที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน (คัดมาแล้วว่าจะ Yes หรือ No ก็รับได้ทั้งคู่)

ผมคิดว่าตัวเองไม่มีความสามารถเพียงพอในทางการแพทย์
ถ้ามีการโหวตในเรื่องที่เกี่ยวกับทางการแพทย์ทึ่มีความลึกในเชิงวิชาการมาก
ผมคิดว่าผมไม่มีคุณภาพพอที่จะโหวตครับ

ถ้าจัดการให้การโหวดเป็นนิรนาม และสามารถเปลี่ยนการโหวดที่หลังได้ (ก่อนการนับคะแนน) ก็น่าจะดีไม่น้อย

ต่อให้ข่มขู่เก่งแค่ใหนก็คงแอบดู การกดลงคะแนน / ปรับเปลี่ยนคะแนน จากบ้านของผู้ลงคะแนนแต่ละคนตอนนับคะแนนได้ไม่กี่คน แล้วการข่มขู่ก็จะยิ่งมีโอกาศผิดพลาดสูง โดยเฉพาะการปรับเปลี่ยนภายหลัง (ตอนเปลี่ยนไม่โชว์ตัวเลือกเดิม) นอกจากนั้นถ้าทุกอย่างมาจากบ้านของผู้ลงคะแนน ... เดี่ยวนี้กล้องวงจรปิดมีขายทั้วไปและราคาถูก เกิดเป็นหลักฐานได้ง่าย

สิ่งที่ต้องระวังจะกลายเป็น การโน้มน้าวด้วยสื่อที่ให้ข้อมูลเพียงบางส่วน หรือ โน้มน้าวด้วยการพนัน มากกว่า (แต่ก็ลดการข่มขู่และการซื้อเสียงเป็นรายคนได้นะ)

ผมเชื่อว่า ส่วนท้องถิ่นจะอำนวยความสะดวกให้คนไปใช้ระบบโหวตในบ้าน / สำนักงาน หรือพื้นที่ส่วนตัวของตนเอง แล้วยืนดูจอว่าทำอะไรไปบ้าง

ผมไม่ได้ต่อต้าน ผมแค่เห็นปัญหาครับ แก้ปัญหาได้ก็จบ

บ.ส่วนใหญ่ก็ใช้วิถีประชาธิปไตยนี่ครับ

คือการโหวตโดยผู้ถือหุ้นหรือกรรมการบริษัทไง เป็นเจ้าของร่วมกันก็มีสิทธิ์กำหนดทิศทางบ.อยู่แล้ว(อาจยกเว้นหุ้นบางชนิด)

ส่วนลูกจ้างก็คือลูกจ้าง จะไปมีสิทธิ์กำหนดนโยบายได้ยังไง?

หรือคุณกำลังบอกว่า ประชาชนไม่ใช่เจ้าของประเทศ เป็นแค่ทาสแรงงาน?

เปิดเว็บรวมศูนย์ก็พอครับ ตอนนี้ blockchain นี่ใกล้เคียงยาผีบอกแล้ว

การขู่เข็ญเอา login ไปจำนวนมากมีโอกาสที่จะมีข่าวรั่วสูงมากเลยนะครับ

นโยบายที่มีผลกระทบทางลบกับคนในพื้นที่ ก็ต้องให้คนที่มีภูมิลำเนาที่นั่นเป็นคนโหวตสิครับ

ตัวนโยบายก็ควรมีผลตอบแทนที่เหมาะสมกับผลเสียด้วย เช่น คนในพื้นที่ได้รับผลกระทบควรได้ใช้ไฟฟ้าราคาถูก/ฟรี แลกกับได้รับมลพิษไป ทีนี้ก็แล้วแต่คนที่โดนลกระทบแล้วว่าจะยอมแลกมั้ย

จริงๆ เขามีการทำประชาพิจารณ์นะครับ ให้คนในพื้นที่ประชุมระดมความคิด ตัดสินใจกัน