ไม่อยากเห็นก็ลบให้

ผมไม่ได้ซีเรียสอะไรมากนักกับการละเมิดลิขสิทธิ์ โดยส่วนตัวผมก็มีใช้บ้าง แต่ผมก็มีความคิดอยู่เสมอว่า มันไม่ดีเว้ย หาอะไรใช้แทนได้ก็ควรใช้แทน อะไรยอมยุ่งยากหน่อยก็ยอมนิดนึง แต่สิ่งที่ผมว่าแย่มาก คือการใช้ของผิดลิขสิทธิ์แล้วภูมิใจคิดว่ามันเป็นการกระทำที่ถูก

ผมไม่อยากเห็นความเห็นแบบ comment #2 #3 #4 อีก

หนึ่งเหตุผลที่ผมทำ blognone ขึ้นมา คือ การที่ความคิดหลายอย่างที่ถูกต้องและสมควรทำ ถูกพลังในสังคมกดหัวไว้จนไม่ได้ผุดได้เกิด จนเรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆ เค้าทำกัน อย่างเช่น การให้เครดิตเจ้าของบทความ (ลิ่วเขียนไปหลายทีแล้ว)​หรือการประชาสัมพันธ์ไซต์โดยใช้ spam mail หว่านไปทั่ว ในเมื่อเราสามารถควบคุมทุกปัจจัยได้เอง ทำไมเราไม่ทำล่ะ เราจะมัวไปด่าคนอื่นเค้าทำไม ถ้าเราไม่เริ่มทำเอง

เรื่องลิขสิทธิ์เป็นหนึ่งในเรื่องเหล่านั้น มาช่วยกันทำให้สังคมบ้านเรามันดีขึ้นเถอะครับ ซักนิดก็ยังดี

และแน่นอนว่าถ้าคุณรับเงื่อนไขเหล่านี้ไม่ได้ ถ้าคุณตามอ่านที่ผมเขียนมาตลอด น่าจะเดาคำตอบของผมได้อยู่แล้วนี่นา

ออกไปจากเว็บของผมเถอะ

ผมเกลียดการใช้ซอฟท์แวร์คอมพิวเตอร์รวมถึงซอฟท์แวร์อื่นๆ ที่ผิดกฎหมายอย่างรุนแรง (ถ้าอ่านความคิดผมมาได้พอสมควรจะรู้ว่าผมคิดไปทางไหน)

ในปัจจุบันใน iBook ยังคงมี Software เถื่อนอยู่สามชนิดก็คือ Microsoft Office 2004 (กรณีเอาไฟล์ที่ทำงานมาแก้), iWork (บางงานต้องใช้ Keynote Present ให้ Vendor) และ Photoshop CS2 (กำลังคิดว่าจะเอาออกแล้วไปใช้ Gimp แทน)

ถ้าเป็น Windows ก็จะมีตัว Windows กับ Office 2003 เท่านั้น

ผมเห็นด้วยกับทุกบรรทัดที่ mk บอกมา

ปล. ผมจะซื้อซอฟท์แวร์หรือบริการก็ต่อเมื่อผมคิดว่ามันคุ้มที่ผมลงเงินไป ปล๒. ผมจะยังใช้ซอฟท์แวร์เถื่อน ถ้ามันจำเป็นและผมคิดว่าไม่คุ้มที่จะซื้อ ปล๓. ความจำเป็นใน ปล๒. ก็คือถ้าผมหาฟรีแวร์มาใช้งานไม่ได้

ด้วยความเคารพและขออภัยข้อความในคอมเมนต์ ๔

ม่อน: เทียบเท่าหรือใกล้เคียงนี่มีบรรทัดฐานยังไง ?