หนังสือพิมพ์ The New York Times สัมภาษณ์ Brian Krebs เจ้าของบล็อก Krebs on Security ที่เป็นแหล่งข้อมูลหลักของการโจมตีครั้งสำคัญหลายครั้ง เขาไม่ได้มีวุฒิด้านคอมพิวเตอร์โดยตรง แต่ได้ทำงานในห้องจดหมายที่หนังสือพิมพ์ The Washington Post มาตั้งแต่ปี 1995 และเริ่มสนใจที่จะเขียนบทความด้านเทคโนโลยีมาตั้งแต่ปี 1998
จากนั้นในปี 2001 คอมพิวเตอร์ของเขาติดเวิร์มจึงเป็นจุดเริ่มต้นของความสนใจในโลกใต้ดินของคอมพิวเตอร์ เขาเริ่มมีบล็อกด้านความปลอดภัยของตัวเองบน Washington Post ในปี 2005 หลังจากนั้นเขาเริ่มเข้าไปอ่านฟอรั่มของแฮกเกอร์, เรียนเขียนโปรแกรม, และเรียนภาษารัสเซียด้วยตัวเอง
ทุกวันนี้เขารู้จักกับกลุ่มแฮกเกอร์รัสเซียหลายกลุ่มโดยตรง หลายครั้งที่กลุ่มเหล่านี้ส่งข้อมูลของฝ่ายตรงข้ามมาให้กับเขาเพื่อกำจัดคู่แข่ง หลายครั้งพยายามล็อบบี้เขาไม่ให้รายงานเรื่องของกลุ่มตัวเอง กระบวนการสืบเพื่อเขียนข่าวของเขาทำให้บรรณาธิการค่อนข้างกังวลเพราะเขาสัมพันธ์กับกลุ่มอาชญากรรมโดยตรง
ในปี 2009 Washington Post ขอให้เขาขยายประเด็นข่าวบนบล็อกของเขาให้ครอบคลุมนโยบายไอที เขาไม่ยอมเปลี่ยนและลาออกจากงานมาตั้งบล็อก Krebs on Security ของตัวเอง
กลุ่มแฮกเกอร์หลายกลุ่มพยายามแข่งกัน "ล้อเล่น" กับ Krebs ด้วยวิธีการแรงๆ หลายอย่าง มีคนหนึ่งปลอมตัวเป็นเขาเพื่อเปิดวงเงินกู้ 20,000 ดอลลาร์ บางคนแฮกบัตรเครดิตมาบริจาคเงินนับพันดอลลาร์เข้าบัญชี บางกลุ่มช่วยจ่ายค่าเคเบิลทีวีให้เขาด้วยบัตรเครดิตที่ถูกขโมยมา วันหนึ่งเขาถูกแกล้งรายงานว่ามีการฆาตกรรมในบ้านทำให้ถูกหน่วยสวาทบุกบ้าน หลังจากนั้นไม่กี่เดือนมีซองเฮโรอีนส่งมาที่บ้านของเขา
เมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา เขามีแหล่งข่าวจากธนาคารระบุแจ้งว่าได้ซื้อหมายเลขบัตรเครดิตล็อตใหญ่จากกลุ่มแฮกเกอร์ และพบว่าบัตรเครดิตทั้งหมดมีจุดร่วมคือใช้งานที่ห้าง Target จากนั้นเขาร่วมมือกับธนาคารแห่งหนึ่งติดต่อซื้อหมายเลขบัตรเครดิตด้วยตัวเองและพบว่าหมายเลขเหล่านี้ก็มีจุดร่วมคือมีการใช้งานที่ห้าง Target เช่นกัน การประติดประต่อเรื่องนี้ทำให้สรุปได้ว่าห้าง Target ถูกขโมยหมายเลขบัตรเครดิตจำนวนมาก Krebs ติดต่อห้าง Target และรายงานข่าวนี้ออกไป ทางห้างยืนยันข่าวนี้หนึ่งสัปดาห์ต่อมา การสืบสวนเพิ่มเติมทำให้พบว่าห้างร้านและเครือโรงแรมขนาดใหญ่มีช่องโหว่เช่นกัน
เมื่อเขาได้รับจดหมายแจ้งเตือนว่าหมายเลขบัตรเครดิตถูกขโมยจากห้าง Target เขาถึงกับหัวเราะ
ที่มา - The New York Times
Comments
ลุ้นได้ทุกจังหวะของชีวิต
ประติดประต่อ -> ปะติดปะต่อ
ตามอ่านบล็อกนี้มานานแต่ก็พึ่งรู้เรื่องนี้แล้วก็นึกมาตลอดว่าเป็น Security Researcher ไม่คิดว่าจะมีปูมหลังขนาดนี้ครับ สุดยอดจริงๆ
ตายๆ อีกหน่อยผมคงมี M79 มาเสริฟถึงห้องทำงานแน่ๆ ไปทำแสบกับเหล่าอื่นไว้เยอะ
อ่านข่าวนี้นึกว่าอ่านเรื่องย่อของหนัง
ถ้าคุณไม่แน่ อย่าแหย่แฮกเกอร์
ผมเคยอ่านข่าวแฮกเกอร์คนนึงโหดมาก โจมตี 127.0.0.1 จนล่ม จิตใจมันโหดเหี้ยมจริงๆ
มุกอมตะนิรันดร์กาลเลยครัช
บล็อกส่วนตัวที่อัพเดตตามอารมณ์และความขยัน :P
ผมก็เคยอ่าน ถึงกับน้ำตาไหล จิตใจมันทำด้วยอะไร
OTL
โหดจนไม่อยากจะเจอ
แน่จริงก็บอก ip มา .......
127.0.0.1 ครับ เชิญเลยครับ 55555
ทำไมโหดจังเบยยยย อย่าแฮ็กหนูนะคัส 127.0.0.1 คัส อิอิ
อิๆ นึกอีกก็ 555
แน่จริงโจมตี192.168.1.1 ด้วยสิ
เรื่องเก่าเล่าใหม่ (ได้เรื่อยๆ)
อยากฮา แต่ไม่เข้าใจครับ ไร้ความรู้
คร่าวๆ นะครับ
เครื่องคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่อกับเครือข่าย (network) จะมีหมายเลข IP เฉพาะตัวเสมอครับ
ในเครือข่ายนึงจะมีเลข IP ซ้ำกันไม่ได้ เหมือนกับเลขบัตรประชาชน
แต่ 127.0.0.1 เป็น IP ที่เรียกว่า loopback (วนกลับ) เป็นข้อยกเว้นที่ใช้แทนเครื่องนั้นๆ เองเหมือนกับคำว่า "ฉัน"
แฮ็กเกอร์ในตำนานคนนี้น่าจะเพิ่งเริ่มแฮ็กครับ เค้าบอกว่าเค้าแฮ็กเกง่มากแล้วก็โม้เหม็นไปทั่ว เค้าท้าคนนึงให้ส่ง IP ให้เค้า
คนนั้นก็แกล้งส่ง 127.0.0.1 ให้ ปรากฏว่าตานั่นก็พยายามโจมตี IP ดังกล่าว แต่คงไม่รู้ว่ากำลังโจมตีเครื่องตัวเอง
ถ้ายังงงๆ เรื่อง 127.0.0.1 ก็ลองหาอ่านเพิ่มเติมดูครับ อุปกรณ์ IT อยู่ใกล้ตัวเราเข้าไปทุกวัน อย่างน้อยก็ควรจะรู้อะไรเบื้องต้นบ้างครับ
เสริมคีย์เวิร์ดครับ bitchchecker
ต้องไปอ่าน chat log ครับ สนุกกว่านี้เยอะ :D
ขอบคุณด้วยครับ เพิ่งรู้ว่าเรียกแบบนี้
เพิ่งรู้มันมี เรื่องราว แบบนี้นี่เอง
ก่อนหน้านี้รู้แต่โจมตีตัวเอง แต่ไม่รู้ว่ามี เรื่องราว
127.0.0.1 คืออะไรหว่า
โลเคิลโฮสต์
รู้จักเขาไหม แฮกเกอร์ที่ดังไปทั่วโลก! Bitchchecker!
เรื่องราวของเขา ทำเป็นหนังได้เลย