เพิ่งเจอกับตัวเลยครับ ตอนไปสำนักงานที่ดิน สำหรับคนที่ไม่ได้เข้าไปใช้บริการบ่อยคงจะงงกับขั้นตอนเหมือนกันไปถ่ายเอกสารที่มีให้บริการในสำนักงาน ยื่นเรื่อง > พิจารณา > ถ่ายเอกสารเพิ่มเติมเนื่องจากเอกสารไม่เพียงพอ > จ่ายเงิน > รับใบเสร็จ > ยื่นใบเสร็จสีเหลือง (มีสองในแนบมาด้วยกันจำไม่ได้ชัวร์ๆ ว่าสีอะไร) เพื่อดำเนินการต่อ คร่าวๆ น่าจะประมาณนี้

เจอมากะตัวพาเพื่อนไปโรงพยาบาลรัฐ ใช้สิทธิ์ 30 บาท แล้วปรากฏว่ารอหลายชม.เพราะเจ้าหน้าที่ตกหล่นไม่หยิบสมุดประวัติผู้ป่วยมาให้จนโดนลัดคิว ทั้งที่มีระบบประวัติผู้ป่วยในคอมฯแล้วประวัติก็ใช้เป็นกระดาษให้หมออ่าน พอหมอคนละคนอ่านลายมืออ่านยากสั่งจ่ายเลือดผิดหมู่ โชคดีพยาบาลเห็นก่อนเกือบตายฟรีแล้ว

ผมเห็นด้วย และขอเล่าประสบการณ์ idiot ที่เจอล่าสุดบ้าง

ปีที่แล้ว ผมไปดำเนินการโอนสิทธิบัตรให้เป็นของนิติบุคคล (บริษัท) ซึ่งต้องไปดำเนินการที่กรมทรัพย์ ชั้น 1 ที่กระทรวงพาณิชย์ สนามบินน้ำ ถ้าใครเคยไปติดต่อธุรกรรมที่นั่น จะทราบว่า กรมพัฒนาธุรกิจการค้าก็อยู่ที่นั่น ชั้น 1 เช่นเดียวกัน ในตึกเดียวกัน ประตูอยู่ตรงข้ามกัน เป็นกระจกใสๆ ทั้งสองกรม เห็นกันชัดๆ ตรงๆ ที่สำคัญ ทั้งสองกรมอยู่ภายใต้กระทรวงเดียวกันอยู่แล้ว แต่... ที่ผมเจอคือ...

• ให้แนบหนังสือรับรองนิติบุคคลไปด้วย ณ เวลายื่นเอกสาร

โอเค เข้าใจได้ครับ ก็เดินออกประตูมาประตูตรงข้าม ขอหนังสือรับรอง จ่ายตังค์ รอแป้บ ก็ได้หนังสือรับรองแล้ว อันนี้ต้องขอชม ว่าเร็วกว่าสมัยก่อนมากๆ

ที่นี้ ขอให้ผู้อ่านทำความเข้าใจกันสักนิด ว่าหนังสือรับรอง คืออะไร? มันคือเอกสารรับรองการมีตัวตนของนิติบุคคล (บริษัท) อย่างถูกต้องตามกฏหมาย ซึ่งเราผู้เป็นเจ้าของบริษัท ไม่สามารถรับรองบริษัทของตัวเองได้อยู่แล้ว มันต้องเป็นกระทรวงพาณิชย์นี่แหละรับรอง

เอาล่ะ แค่ตรงนี้ผมก็ตะหงิดแล้ว ว่าผมมายื่นเรื่องที่กรมทรพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ ซึ่งกลับต้องแนบหนังสือรับรองของกรมพัฒนาธุรกิจการค้า ของกระทรวงพาณิชย์ (เดียวกัน) ไปด้วย

ไม่เป็นไร แค่ตรงนี้ผมยังพอเข้าใจได้ ว่ามันอาจเป็นเพราะว่าต่าง "กรม" กัน กรมทรัพย์อาจไม่มีสิทธิ์เข้าถึงฐานข้อมูลของกรมพัฒน์ฯ เพื่อเช็คได้ว่า ไอ้บริษัทเลขทะเบียนเนี้ยนะ มันมีตัวตนจริงๆ ในฐานข้อมูลหรือไม่? (แค่ SELECT เดียวเนี่ยแหละ ก็ไม่มีสิทธิ)

แต่ที่ผมว่า idiot ก็คือต่อจากนี้ครับ...

หลังจากนั้น ผมก็ข้ามฝั่ง Floor กลับมากรมทรัพย์ฯ เพื่อยื่นเอกสารที่ขาด ซึ่งก็คือหนังสือรับรอง เจ้าหน้าที่กลับขอให้ผมและผู้มีอำนาจลงนามคนอื่น เซ็นต์รับรองพร้อมประทับตราสำคัญของบริษัทด้วย!

• คนอื่นไม่ได้ไปด้วย
• ตราประทับไม่ได้เตรียมไป

ผมใบ้กินครับ... หนังสือรับรองของอีกกรมหนึ่ง ในกระทรวงเดียวกับคุณ มันควรชัดเจนแล้วในการรับรองตัวตนของบริษัท ไอ้ลายเซ็นต์เจ้าของพร้อมตราประทับมันไม่ควรมีอิทธิฤทธิ์ไปรับรองหนังสือรับรองนั้นได้อีกที

ที่จริงหนังสือนั้นต่างหาก ที่รับรองอำนาจของเจ้าของบริษัทและตราประทับ

ผมขำไม่ออกครับ ต้องกลับออกมา เสียเวลาไปถึงสนามบินน้ำ ต้องกลับมาให้ผู้มีอำนาจลงนามกันครบ+ประทับตรา แล้วให้ลูกน้องบึ่งรถไปยื่นแทนในอีกเดือนครึ่งต่อมา (เพราะหาเวลาไปเองอีกไม่ได้ จนเอกสารมันจะ expire เลยต้องให้คนอื่นไปแทน)

=== เพิ่มเติม ===

อันที่จริง ผมคิดว่า เฉพาะส่วนของการรับรองนิติบุคคลนี้ มันคือข้อมูลที่ต้องเปิดเผยต่อสาธารณะชนอยู่แล้ว เราต้องยินยอมตั้งแต่เมื่อตอนที่เราจัดตั้งบริษัทโน่นแล้ว ผมคิดว่า ควรยกเลิกเรื่องหนังสือรับรอง (อันเป็นกระดาษ) บ้าบอคอแตกนี่ได้แล้ว ตัวบริษัทผมเอง ผมไม่ได้ขอดูหนังสือรับรองของคู่ค้าเลยมาได้ราว 4-5 ปีแล้ว เพราะบนเวปของกรมพัฒนาธุรกิิจการค้าก็มีให้สมัครสมาชิก แล้วก็สามารถตรวจสอบได้ทุกบริษัทอยู่แล้ว ผมจึงไม่มีความจำเป็นต้องขอให้คู่ค้าส่งหนังสือรับรองใดๆ อีก คงเหลือแต่ให้ส่งใบสำคัญ ภพ.30 แสดงการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเท่านั้น ซึ่งตรงนี้ กรมสรรพากร ซึ่งอยู่ภายใต้กระทรวงพาณิชย์เหมือนกัน น่าจะทำให้ตรวจสอบจากเลขประจำตัวผู้เสียภาษีบนเวปได้แล้วเช่นกัน จะได้ไม่ต้องมาขอให้ส่งเอกสารแบบนี้อีกต่อไป

กว่าจะเปิด PO กันได้ ต้องมารอเอกสารเหมือนยุค 2520 โน่นเนี่ยนะ!

มาเลยครับ จัดมากันเยอะ ๆ สามคอมเมนต์ สามวงการเลย ผมเชื่อว่ามีแทบทุกวงการนั่นแหละ ราชการไทยยังคงอนุรักษ์ระบบการทำงานเดิม ๆ แม้โลกจะหมุนไปเป็นล้านรอบแล้ว อ่านแต่ละคอมเมนต์แล้วละเหี่ยใจจริง ๆ