องค์กรที่ไม่ได้เป็นองค์กรธุรกิจ ชอบที่จะประหยัดค่าใช้จ่าย หรือใช้อุปกรณ์ให้คุ้มค่าทุกเม็ด แต่ยอมที่จะเปลืองทรัพยากรที่มองไม่เห็น อย่างแรงงานคนที่ลงแรงลงไป ซึ่งตรงข้ามกับแนวคิด,ค่านิยมขององค์กรด้านธุรกิจอย่างชัดเจน

ผมไม่เห็นด้วยครับ เพราะถ้า DZero ลงทุนติดตั้ง HDD ไปทั้ง 23 แห่งแล้ว ทาง DZero ไม่ใช่แค่ต้องจ่ายค่า HDD แต่ทางองค์กรทั้ง 23 แห่งต้องเสียค่า maintain + operating (หรือ TCO) เพิ่มมาอีกด้วย สิ่งๆนี้ เป็นสิ่งที่ธุรกิจเขาพยายามจะหลีกเลี่ยงให้ได้เลยครับ คือลดค่า TCO และการใช้ opportunistic storage คือการไม่ซื้อเพิ่ม และอาศัยการ reuse เอา storage ที่มีอยู่เดิมแล้วมาใช้ แปลว่า TCO ก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยครับ

เครือข่ายที่เรียกว่า Grid Computing มันทำไม่ได้ง่ายอย่่างที่คุณ ninja741 กล่าวครับ เพราะองค์กรที่อยู่ใน Grid Computing มันเป็นคนละองค์กรครับ เราจะไปควบคุมอะไรเขาเป็นเรื่องลำบาก จากกรณี DZero องค์กรทั้ง 23 แห่ง เขาให้มาแค่ Processor เท่านั้น จริงๆผมอธิบายใน comment ก่อนหน้าก็ไม่ถูกต้องตามข้อเท็จจริงครับ เพราะจริงๆแล้ว Opportunistic Storage ไม่ได้เกิดตรงที่หน่วยงานทั้ง 23 แห่ง แต่เป็นของ US-LHC ที่ผมกล่าวไว้ใน UPDATE ครับ และต่อให้องค์กร 23 แห่งยอมแชร์​ HDD ก็ตาม ค่า TCO ก็เป็นเช่นเดิมครับ

ทั้ง 23 แห่งเขาให้แค่ Processor เท่านั้น และเรื่องค่า operate เขาไม่ได้ลงทุนอะไรเพิ่มหรือลดลงเลยครับ เครือข่ายกริดมันประมาณนี้ครับคือ เขาแชร์ทรัพยากรเท่าที่เขาจะให้ได้ และเขาก็ maintain สิ่งที่เขาเคยมีอยู่แล้ว คุณจะยัดเยียด storage ให้เขาก็ได้น่ะครับ แต่จากตัวอย่างของ DZero ชี้ให้เห็นว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะครับ มันมีเรื่องนโยบายขององค์กรที่หลากหลายมาเกี่ยวข้อง และถ้าคุณให้ HDD ไป นั่นแปลว่ามันมี maintain ที่องค์กรทั้ง 23 แห่งต้องจ่ายเพื่อดูแล HDD ทีเพิ่มมาด้วยครับ สรุปคือ DZero ซื้อ HDD แต่องค์กรทั้ง 23 แห่งต้องมาดูแล HDD แน่นอนค่า TCO เพิ่มขึ้น

ผมกล่าวในข่าวไปแล้วว่า สิ่งที่องค์กรเน้นมากว่าต้องควบคุมคือ TCO นั่นหมายถึง cost ที่นอกเหนือจากราคา HDD ซึ่งก็มี maintain และต้นทุนที่มองไม่เห็นอย่างที่คุณ ninja741 กล่าวไว้ด้วย ดังนั้น เพื่อ tradeoff ระหว่างประสิทธิภาพ (ของเครือข่ายและการประมวลผล) ราคา (ของ HDD) และนโยบายขององค์กร (คือ 23 แห่งให้ได้แค่ processor ซึ่งมีพลังการประมวลผลสูง จนไม่อาจมองข้ามได้) ทาง DZero จึงเลือกยืม HDD จากที่อื่นอีกทอดหนึ่งคือ US-LHC ทั้งหมด 6 แห่ง และ US-LHC ก็แบ่งปัน HDD ที่มีอยู่แล้ว ไม่ได้ซื้อเพิ่ม การ maintain การ operate เคยเป็นไงก็เป็นงั้นต่อไปครับ นี่คือธรรมชาติของ Grid Computing

ทาง US-LHC ทั้ง 6 แห่งอาจจะมี WAN (อาจจะเริ่มที่ T1) ที่มีความเร็วสูงขั้นกลางระหว่าง DZero กับองค์กรทั้ง 23 แห่ง ซึ่ง US-LHC ทั้ง 6 แห่ง กระจายโหลดขององค์กรให้ compute node ทั้ง 23 แห่ง ย่อมได้ประสิทธิภาพมากกว่าการมีคอขวดเกิดที่ DZero เพียงที่เดียวแน่นอน ถ้ามองอีกแง่หนึ่งก็คือ opportunistic storage เสมือนเป็น cache memory ขั้นระหว่าง DZero กับองค์กรทั้ง 23 แห่งนั่นเองครับ มองง่ายๆคือ DZero เป็น RAM, US-LHC เป็น Cache, และก็มีองค์กรทั้ง 23 แห่งเป็น Processor (และก็เป็น many-core ด้วย) ครับ

สรุป สิ่งที่ผมสาธยายมาตั้งเยอะแยะนี้ อยากจะชี้ให้เห็นถึงเศรษฐศาสตร์ของการประมวลผลแบบ Grid Computing คือการ Reuse สิ่งที่มีอยู่แล้ว และการ Reuse ก็คือการเอาของเดิมที่เราดูแลมายังไงเราก็ยังดูแลยังงั้น ดังนั้น มันย่อมมีค่า TCO ต่ำกว่าการซื้อของใหม่มาเพิ่มครับ และสิ่งที่องค์กรธุรกิจยังขาดไปและพยายามปรับปรุงตัวให้ได้เหมือน Grid Computing ก็คือ การลด TCO นี่เองครับ การลงทุนของใหม่มา ย่อมหมายถึง TCO เพิ่ม เช่น ค่า operate + ค่า maintain เป็นต้น ดังนั้น แนวโน้มของ solution ที่ธุรกิจกำลังมองหากันเลยตกไปที่ Cloud Computing อันสามารถลด TCO ได้ ก็เป็นเรื่องที่หลายๆคนกำลังถกกันอย่างมากในตอนนี้ครับ

แต่การวิเคราะห์ของคุณ ninja741 ถือว่ามีประโยชน์มากๆครับ

JavaBoom (Boom is not Java, but Java was boom)
http://javaboom.wordpress.com