จริงๆพวกนิยายนาโร่เดี๋ยวนี้ก็น่าจะใช้ AI ช่วยเขียนเยอะแล้วนะ

สำหรับผมที่เป็นนักอ่าน ผมว่าสุดท้ายแล้วก็ยังสู้นักเขียนแต่งไม่ได้
แน่นอนว่าใช้เป็นผู้ช่วยเขียนได้ คือให้ AI เขียน แล้วมาปรับแก้ไขเนื้อหาด้วยตัวเองอีกที แต่สำหรับนักเขียน ก็ไม่เหมาะกับการให้ AI แต่งตั้งแต่ต้นจนจบแล้วมาปรับเองอีกทีอยู่ดี
มันเหมาะกับการให้ช่วยเขียนในบางฉาก บางเหตุการณ์มากกว่า
เพราะถ้าให้ AI แต่งทั้งเรื่องแล้วมานั่งไล่แก้ มันเหนื่อยกว่าแต่งเองซะอีก เพราะต้องไล่ตรวจทานให้ทุกย่อหน้า ว่าฉากได้ไหม อารมณ์ตัวละครได้ไหม โครงเรื่องที่สร้างขึ้นมาตรงตามที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า

AI จะแต่งนิยายได้ไม่ต่างจากมนุษย์ ก็ต่อเมื่อ AI มีอารมณ์ มีความรู้สึก มีความไม่แน่นอนเหมือนมนุษย์

สาขานี้ ผมเฉยๆกับการมี AI เข้ามาช่วยนะ พูดง่ายๆก็คืออยากอ่านเรื่องราวจากจินตนาการของคนมากกว่า ถ้าจะใช้ AI ก็อาจจะเป็นการตรวจทานคำผิดอะไรทำนองนี้

จะเหลืออะไรให้คนทำบ้าง

อ่านนิยาย AI มาหลายเรื่องล่ะ ข้อดี คือ การใช้คำและภาษาที่ร่ำรวย รูปแบบประโยคซับซ้อนที่ค่อนข้างทัชใจและครอบคลุมอารมณ์
แต่ข้อเสียคือ อ่านแล้วขัดใจเพราะ AI ไม่มีความจำ เลยจำไม่ได้ว่าตัวละครนี้อยู่ตรงไหน ทำอะไรอยู่ เช่นพระเอกกำลังนั่งครุ่นคิดถึงเรื่องคุยกับนางเอกเมื่อเช้า ประโยคถัดมาชวนนางเอกไปกินข้าว โดยไม่มีประโยคหรือข้อความไหนบอกว่านี่พระเอกหลุดจากความคิดแล้วนะ

หรือบอกว่ามือข้างนึงจับแขน มืออีกข้างจับแก้ม และประโยคต่อมาบอกว่ามืออีกข้างไปจับหู โดยไม่ระบุว่ามือที่ไปจับหูคือมือไหน อ่านไปงงไปจับต้นชนปลายไม่ถูก

อีกเรื่องนึงคือรูปแบบประโยคค่อนข้างซ้ำเมื่ออยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เช่น

“พระเอกยกขาเข้ารถสปอร์ตดำขลับ “ไว้ค่อยเจอกันนะ“ เขากล่าวแด่หญิงสาวผู้ซึ่งบิดอย่างเขินอาย“ ผ่านไปสักพัก
“คนหนุ่มยกขาเข้ารถซุปเปอร์คันใหญ่ “เดี๋ยวเจอกันนะ“ เข้าพูดให้กับสาวสวยที่กำลังเขินทำตัวไม่ถูก“

และจะเจอแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนรู้สึกว่า นี่เราเดจาวูรึเปล่านะ? 555+

ส่วนตัวถ้ารู้ว่าเป็น นิยาย AI จะอ่านข้ามๆ เพราะถ้าอ่านลงลึกจะไม่รู้เรื่อง