ผมมีความเห็นด้วยในบางส่วนของอีเมลนี้ แต่บางส่วนก็ไม่เห็นด้วย

ออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้มีความคิดกีดกันทางเพศนะ บางครั้งจะเอียงไปทาง Feminist ด้วยซ้ำ
ผมเองทำงานอยู่ในองค์กรที่มีผู้หญิงมากกว่าผู้ชายเยอะ ถึงขนาดบางแผนกเป็นผู้หญิงทั้งแผนกยันไปถึงหัวหน้าถึงผจก.เลย และงานบางอย่างผู้หญิงก็ทำสู้ผู้ชายไม่ได้เรียกว่าหลายๆแผนกที่มีแต่ผู้หญิงแต่ตำแหน่งงานนี้ล้วนเป็นผู้ชายก็มี

ผู้หญิงกับผู้ชายไม่ได้ต่างกันแค่สรีระภายนอกเท่านั้น แต่ความคิด อารมณ์ ความชื่นชอบ ความถนัดบางอย่างก็ต่างกัน บางครั้งงานบางประเภท หรือบางตำแหน่ง มันเป็นธรรมชาติที่ผู้ชายสนใจมากกว่าผู้หญิง แค่วัดตัวเลขว่าสัดส่วนผู้หญิงน้อยกว่าผู้ชายแล้วตีความว่ามีการกีดกันทางเพศมันดูจะมองง่ายๆเกินไป อย่างไรก็ดีก็ไม่ได้หมายความว่าจะปิดกั้นว่าไม่ให้ผู้หญิงมาสมัคร ขอเพียงแค่ในการพิจารณางานหรือพิจารณาเลื่อนตำแหน่งไม่มีประเด็นเรื่องเพศก็พอแล้ว ส่วนจะได้เพศไหนมากน้อยก็ให้สัดส่วนเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่เห็นจำเป็นต้องกดดันกันมากเกินไป

รวมไปถึงเรื่องเชื้อชาติ สีผิวก็เช่นกัน ความต่างในวัฒนธรรมก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้แต่ละเชื้อชาติมีความต่างด้านความรู้ ความสามารถและความสนใจ คนละแบบ ขอเพียงแค่เปิดกว้าง ไม่ตั้งแง่ตั้งแต่ต้น ไม่กีดกันก็คงเพียงพอแล้ว ไม่ถึงกับต้องมาคำนวณอัตราส่วนมากน้อยต้องมีคนเอเชียเท่านั้นอเมริกันเท่านี้กันขนาดนั้น บางครั้งอัตราส่วนที่ออกมาก็เป็นไปตามธรรมชาติของมัน

แต่ที่ผมไม่เห็นด้วยในเมลนี้ คือ เรื่อง "ทำไมเรายังเห็นบทบาทผู้หญิงในด้านเทคโนโลยีและความเป็นผู้นำน้อยกว่าผู้ชาย.." ไปจนถึง "...เรามักถามว่าทำไมเราไม่เห็นผู้หญิงในตำแหน่งผู้นำ แต่เราไม่เคยถามว่าทำไมเราเห็นผู้ชายจำนวนมากในงานเหล่านี้" ตรงนี้คุณตัดสินไม่ได้ การที่คุณบอกว่า ก็ดูทั่วไปสิผู้หญิงไม่เห็นได้ทำตำแหน่งนี้ เพราะผู้หญิงนิสัยแบบนี้ความคิดแบบนี้นี่แหละ เลยเป็นผู้ชายที่ทำตำแหน่งนี้มากกว่า นี่คุณตัดสินมันมาจากผล ซึ่งผลนี้อาจจะผ่านการกีดกันทางเพศมาแล้วก็ได้ คุณไม่อาจรู้ได้เลยว่าผลที่คุณเห็นทั่วๆไป เกิดจากการกีดกันทางเพศมาหรือเปล่า

โดยทั้งหมดทั้งมวล ไม่รวมความเห็นเรื่องการคุกคามนะ ถ้าเป็นกรณีการคุกคามทางเพศหรือเชื้อชาติ อันนี้ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง

และการเมือง หรือทฤษฎทางสัมคม

ทฤษฎ => ทฤษฎี

สัมคม => สังคม

เป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมองคกร

องคกร => องค์กร

เป็นอีเมลที่เรียกร้องความเท่าเทียมแต่
เนื้อหาส่อไปในทางกีดกันทางเพศ

เป็นอีเมลที่เรียกร้องความเท่าเทียมแต่
เนื้อหาส่อไปในทางกีดกันทางเพศ

ผมรู้สึกว่าบางทีมันไม่ใช่ความพยายามเพื่อให้เกิดความเท่าเทียมทางเพศ แต่เป็น feminist มากกว่า

เคยเจอองค์กรที่มีนโยบายโควต้ารับผู้หญิงหนึ่งคนต่อผู้ชายหนึ่งคน
ถามว่าเท่าเทียมไหมถ้าคนที่จบจากสาขาที่เหมาะกับงานนี้มีอัตราส่วน ชาย:หญิง เป็น 2:1 แปลว่าผู้ชายต้องแข่งกันหนักกว่าผู้หญิงเท่าตัวเพื่อที่จะเข้าบริษัทนี้

โอเค มันต้องเพื่อชดเชยความเสียเปรียบของผู้หญิงบ้าง แต่ถามว่าแล้วงั้นต้องชดเชยให้ขนาดไหน
ถ้าวันนึงทุกองค์กรทุกบริษัทมีนโยบายรับ ชาย:หญิง 1:1 แต่คนที่เรียนจบมา 2:1 เหมือนเดิม แบบนี้แฟร์ไหม ไม่เรียกว่ากีดกันผู้ชายเหรอ