ในสหภาพยุโรปนั้นเมื่อมีการร่างมาตรฐานอุตสาหกรรมขึ้นมาแล้วมาตรฐานนั้นต้องใช้สิทธิบัตรบ้างชิ้น สิทธิบัตรนั้นจะถูกกำหนดให้อยู่ภายใต้ข้อกำหนด FRAND (fair, reasonable, and non-discriminatory) นั้นคือการให้สิทธิบัตรกับผู้ที่ขอซื้อสิทธิใช้งานในราคาที่เป็นธรรมและไม่เลือกที่รักมักที่ชัง เช่น การให้สิทธิบัตรกับผู้ผลิตรายหนึ่งราคาต่างจากอีกรายหนึ่ง ปัญหาคือในมาตรฐานทางด้านซอฟต์แวร์นั้น ซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สไม่สามารถจ่ายค่าสิทธิบัตรได้เลย และข้อกำหนดเช่นนี้ก็ทำให้ซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สทำตามมาตรฐานอุตสาหกรรมไม่ได้แม้เจ้าของสิทธิบัตรจะเต็มใจให้ใช้งานฟรีก็ตามที

Foundation for a Free Information Infrastructure (FFII) อ้างว่าในตอนนี้สภาสหภาพยุโรปได้รับรู้ประเด็นปัญหานี้ และกำลังเตรียมจะกำหนดข้อยกเว้นให้กับซอฟต์แวร์โอเพนซอร์ส

อีกปัญหาหนึ่งคือ FRAND นั้นไม่มีนิยามอย่างเป็นรูปธรรมนักว่าจะทำอย่างไรจึงจะเป็นธรรมตามที่ข้อกำหนดได้บอกไว้จริงๆ ข้อเสนอต่อการรับเทคโนโลยีเข้ามาเป็นมาตรฐานอุตสาหกรรมนั้นแตกต่างกันไป บางมาตรฐานอาจจะกำหนดให้เจ้าของสิทธิบัตรต้องปล่อยสิทธิบัตรให้กับคนที่ต้องการทำตามมาตรฐานได้ใช้ฟรี (royalty free)

สัญญาอนุญาตที่ได้รับความนิยมสูงอย่าง GPL นั้นกำหนดให้นักพัฒนาซอฟต์แวร์ต้องอนุญาตให้ผู้ใช้ส่งต่อซอฟต์แวร์โดยไม่คิดมูลค่า แต่จากการที่ต้องจ่ายค่าสิทธิบัตร การไม่คิดค่าใช้จ่ายจากโอเพนซอร์สก็เป็นไปไม่ได้

ที่มา - H-Online, FFII