ก็ตามนั้นไงครับ
สำหรับ App Store สิ่งที่ควบคุมมันได้คือ ข้อตกลงการใช้งาน และการแจ้งจากผู้พบเห็น
โปรแกรมเป็นหมื่นเป็นพันเราก็ควรจำเป็นต้องยอมรับข้อจำกัด การกระทำแบบปิดก่อน ต้องผ่านทีมงานก่อน แบบแอปเปิล มันไม่ได้ผล 100% หรือแม้แต่การดักก็มีทางหลบเลี่ยงมากมาย

ในขณะที่การวางมาตรการป้องกันก็จะไปกระทบคนดีๆที่เขาทำสิ่งดีๆ
กรณีศึกษา มีเพื่อนของเพื่อนผม กู้เงินเปิดบริษัทเล็กๆ ก่อน iPhone จะวางจำหน่าย เพื่อจะได้เขียนเกมเขียนแอพไอโฟนขายได้เป็นบริษัทแรกๆ และเขียนแอพแรกเสร็จก่อนวันวางจำหน่าย พอถึงวันที่ส่งได้ก็ส่งไป
สามเดือนผ่านไม่ App ไม่ถูก Approve เสียที เงินที่กู้มากำลังจะหมด ไม่มีเงินจ่ายเงินเดือนพนักงาน

อันนี้จริงๆไม่มีใครผิด แต่มันเป็นข้อจำจัดของระบบที่ต้องการให้ปลอดภัยที่สุด กับข้อจำกัดของบริษัทเล็กๆที่เงินไม่คล่อง แต่สุดท้ายแล้วก็ช่วยไม่ได้อยู่ดี จำได้ว่ามีข่าวว่าไอโฟนก็มีแอพแปลกๆหลุดมาให้คนซื้อไป แล้วแอปเปิลก็ถึงมาถอนแอพนั้นทีหลัง

เปล่าประโยชน์

ส่วนตัวแล้วผมไม่เคยขัดข้องกับการมีแอพนาซีขาย
ก็เป็นเรื่องที่น่าขัดใจกับการที่หาเรื่องยิวแต่ไปเจอแอพนาซีเข้า
แต่เอาจริงๆ ตราบใดที่โลกนี้ยังมีลัทธิชาตินิยม ลัทธิคลั่งศาสนา หรือลัทธิหัวรุนแรงอะไรก็ตามแต่ นาซีก็ถือเป็นเรื่องปกติ
อ่านประวัติศาสตร์นาซีจะทราบครับ นาซีใช้อุดมคติเกี่ยวกับศาสนาคริสต์ ฮิตเลอร์เป็นผู้สนับสนุนนิกายโปรเตสแตนท์ แถมยังเป็นคาธอลิคที่เคร่งครัดมาก กินมังสวิรัติด้วย
คนที่ออกกฏหมายห้ามสูบบุหรี่เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ ก็ฮิตเลอร์นี่แหละ
นอกจากนี้ยังชอบใช้วาทกรรมชาตินิยม รักชาติ เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย เป็นคนเยอรมันต้องรักชาติ รักชาติต้องเลือกพรรคนาซี ใครไม่เลือกพรรคนาซีแปลว่าไม่รักชาติ ไม่มีความรู้สึกชาตินิยม

ก่อนจะออกทะเลไปมากกว่านี้ขอตัดจบที่ว่า การที่มีคนจะชื่นชมนาซีมันเรื่องปกติมากครับ
ไทยเราอยู่ในสถานะสนับสนุนอเมริกาหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ก็มักจะคิดว่านาซีทำในสิ่งที่ต้องไม่มีใครชื่นชม คนที่ทำแอพนาซีนี่มันต้องไม่ใช่คนดี
แต่คนดีๆที่ชื่นชมพรรคนาซียังมีอีกเยอะครับ ขี้เกียจจะเล่ามากนะ แต่เอาเป็นว่า จากที่ผมพูด รู้สึกมั้ยครับว่าพรรคนาซีคล้ายๆอะไรในประเทศไทย?

แนวคิดของพรรคนาซี ผมก็เกลียด แต่มันมีคนชอบเยอะ
ถ้าคุณรู้และเข้าใจนาซี คุณอาจจะชอบแนวคิดแบบนาซีก็ได้
ตอนนั้นนาซีแค่ผิดพลาดในรายละเอียด พยายามหาทางทดลองกับคนให้คนกลายเป็นชาวอารยัน เพราะถ้าสำเร็จ ก็ไม่ต้องทำสงครามต่อ เพราะเปลี่ยนให้ทุกคนกลายเป็นชาวอารยันหมดแล้ว โลกจะสงบสุข ทุกคนเหมือนกัน และไม่มียิวอีกต่อไป

ความรู้สึกนี้ต่างกันแค่ไหน เวลาที่เราเอาลิงมาทดลอง?
มนุษย์เราเชื่อว่า ลิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต่ำชั้นกว่าเรา เอามาทดลองได้ เป็นการเสียสละ นี่ก็เหมือนกันว่า ในตอนนั้นนาซีก็เชื่อว่า ยิวเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต่ำชั้นกว่าอารยัน เอามาทดลองได้ เป็นการเสียสละ

มุมมองต่างกันมันก็เลยเป็นปัญหาให้เราโจมตีนาซี
แต่ในมุมมองผม คนที่ยังเฉยๆกับการเอาลิงมาทดลอง มันก็ไม่ต่างกับนาซีเท่าไหร่
ผมเลยไม่รู้จะเกลียดชังนาซีไปทำไม ทุกวันนี้การแพทย์ของเราส่วนหนึ่ง ก็มีดอกผลการทดลองของนาซีปนอยู่ด้วย
ผมไม่อยากเกลียดปลาไหลแล้วกินน้ำแกง

หลุดประเด็นไปไกลแล้ว กลับมาที่การควบคุม
ยุคนี้คือ Internet 3.0 แล้วครับ App Store จะได้รับการควบคุมจาก Google แต่หน้าที่ในการตรวจตราตรวจสอบคือหน้าที่ของคนใช้งาน
แอพเป็นหมื่นเป็นแสนจะให้ใครตรวจสอบ ต้องจ้างกี่คน แน่ใจหรือว่าจะไม่หลุด
ปุ่ม Report มันมีไว้เพื่อการนี้ หรือถ้าเราต้องการจริงๆ เราอาจจะไปช่วยบริจาคให้ Google จ้างคนมานั่งตรวจ App ก็ย่อมได้

หรือต่ออาจจะมีคนที่ประกาศตัวว่ารับจ้างตรวจ App แลกเงินบริจาค(เหมือนรับจ้างเขียนข่าว หรือสืบหาเรื่องทุจริตของนักการเมือง ตามเงินบริจาค)

และที่สำคัญกว่านั้น มี App นาซี มีธีมนาซี แล้วมันยังไง?
อย่างที่บอกครับว่า นาซีก็มีแนวคิดที่ถูกจริตคนกลุ่มหนึ่ง เราห้ามไม่ให้ใครสนับสนุนนาซีได้หรือ?
การเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นไม่ปลอดภัยนี่มันถือว่าไม่ใช่เรื่องนะ

สำหรับผม ผมไม่อยากให้มีการปิดกั้นอะไรในโลกนี้ แต่อยากให้มีการกรองมากกว่า
นั่นคือ App บาง App ควรจะมีการติด Tag อะไรบางอย่าง ให้ไม่สามารถค้นเจอได้ ถ้าผู้ใช้ไม่มี Tag ที่ตรงตามเงื่อนไข
อย่างไอ้ธีมนาซีนี่ก็ควรจะติด Tag Nazi ไว้ ถ้าใครที่ไม่ได้ Like Nazi ก็จะหามันไม่เจอ
ก็ควรจะมีหน้ารวม Tag ที่จัดได้ว่าสุ่มเสี่ยง คนใช้ต้องไป Accept กันเองทีละอัน แอพ/ธีมพวกนั้นถึงจะมีโผล่มาให้่เห็น

การที่คิดว่า ต้องมีคนมาควบคุม นั่นมันไม่เข้าท่าครับ
ไม่ว่ายังไงคนก็มีอคติ แม้แต่คุณก็ยังเกลียดนาซี(ผมก็เกลียด) แต่ก็มีคนชอบนาซี
แล้วอะไรผิดอะไรถูกกันแน่?
สิ่งที่ควรควบคุมมีอย่างเดียวครับ คือการกระทำที่จะไปกระทบคนอื่น อันพิสูจน์ได้ทางวิทยาศาสตร์
เช่นการไปฆ่าคน หรือเบาะๆก็ไปทำร้ายคน กระทบคนอื่นตามหลักวิทยาศาสตร์แน่นอน คือสิ่งที่ควรควบคุม
อินเตอร์เน็ตก็เหมือนกัน ใครจะซื้อหาหรือครอบครองอะไรก็ตาม มันไม่ควรมีใครควบคุม นอกจากว่ามันไปกระทบต่อคนอื่นได้

และสิ่งที่ควบคุมก็ไม่ควรเป็นสิ่ง Active เพราะมันทำไม่ได้ และมันจะละเมิดความเป็นส่วนตัวของคนในสังคม
มันควรจะเป็นการควบคุมแบบ Passive คือกำหนดบทลงโทษให้รุนแรง แต่ต้องมีคนมาแจ้งถึงจะเริ่มทำงานได้
อันนี้เป็นหลักการธรรมดาของกฏหมาย แต่ถ้าใครชอบตุลาการภิวัฒน์ ผมก็คงจะต้องบอกว่า นี่แหละแนวคิดนาซี

สุดท้ายี้ผมขอบอกว่า
ผมไม่เห็นด้วยกับ Engadget ที่บอกว่า App Store ต้องรับผิดชอบวบคุมดูแลของที่มาขาย
เพราะยุคนี้แล้วมันทำไม่ได้ แอพตัวนึงมันก็เหมือนสินค้าชิ้นนึงในสินค้านับล้านชิ้นในห้างสรรพสินค้า
สมมุติว่าธีมคือเสื้อผ้า ลองสั่งให้หาเสื้อผ้าในจตุจักรที่มีสัญลักษณ์นาซีสิครับ หาให้หมดได้รึเปล่า? ต้องใช้คนกี่คน? ทางหลบเลี่ยงมีมากแค่ไหน?
เอาออกรอบนึง พรุ่งนี้ก็คงกลับมาใหม่ จะให้ตรวจทุกวัน?

ปรัชญาลัทธิเต๋าบอกว่า ถ้าอยากบีบ ต้องปล่อยให้มันขยาย
ยิ่งปิดก็ยิ่งเพิ่ม ยิ่งมีระบบยิ่งมีช่องว่าง ยิ่งมีกฏหมายยิ่งมีโจร ยิ่งเก็บภาษีประเทศยิ่งจน
ยิ่งพยายามควบคุม คนที่ไม่ถูกควบคุม ไม่อยากถูกควบคุม ก็มีมากเท่านั้น

อย่าลืมว่ามันเป็นข้อตกลงของ Android อยู่แล้วว่า จะไม่มานั่งตรวจสอบ App ใน AppStore
คนใช้ Android ก็ต้องตรวจสอบเอง ดูแลตัวเอง และช่วย Report ให้กูเกิล
ถ้าอยากอยู่ในกรงที่ปลอดภัย ก็อย่าซื้อแอนดรอยด์ครับ ไปซื้อไอโฟนซะ

ป.ล.
นี่มันก็เป็นแค่ความเห็นของ Engadget ที่เชื่อเอาเองว่า App Store ทุกที่ในโลก ต้องมีการควบคุม ต้งปลอดภัยจากอะไรทุกอย่าง
ไม่ใช่เรื่องเลยที่มากล่าวหาว่าคนอื่นมักง่าย

ป.ล.2
รูปโป๊ใช้บำเพ็ญตบะได้นะครับ

ในประเทศไทย Search หาเรื่องเว็บนาซีอาจได้เจอเว็บดราม่าแทน..

เปลี่ยนจากควบคุมเป็นสร้า่งเงื่อนไขในการเจอน่าจะตรงใจกว่า อย่างน้อยๆก็ไม่ต้องเจอสิ่งที่ตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง เช่น search เหลืองเจอแดง (กรณีน่าจะใกล้ๆกัน) ก็เป็นประเด็นได้ เหมือนเราชอบสังคมแบบไหนก็เข้าไปอยู่ อีกสังคมนึงที่เราไม่คุ้นชินมันก็น้อยมากที่เราจะเจอ เหมือนกับพวกมุกภายในกลุ่มเพื่อน เราคุยกันเ้ข้าใจ คนอื่นนอกกลุ่มก็จะ งงๆ ถ้ามันเป็นเรื่องเฉพาะมากๆ

เป็นกรณีศึกษาที่ google จะจัดการตลาดตัวเองยังไงให้มันเหมาะสมตามที่ๆมันควรอยู่มากกว่า (ไปบังคับเป็นกฎ) ถ้าให้มองมุม app เป็นสินค้าตามตลาด ในกรณีนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับผมเป็นยิว ไปเดินโซนยิว แต่เจอ app นาซี ทั้งๆที่มันไม่น่าจะมี แต่ถ้ามาคิดในมุม search engine ผม search ยิวยังไงผมก็เจอนาซีวันยันค่ำ เพราะนาซีมีประวัติชัดเจนกับยิว สุดแล้วแต่จะนึกก็ต้องตามดูกันต่อไป

ลองคิดเล่นๆ ถ้าผมเป็นพ่อแม่ ผมจะกล้าซื้อแอนดรอยด์ให้ลูกวัยประถมของผมเล่นได้ยังไงเนี่ย

กลัวจะเจอเหตุการณ์เหมือนสมัยที่ youtube โดนแบนมากกว่า

อย่างน้อยควรจะมีระบบ เรทติ้ง มาตรฐานเดียวกับอุตสาหกรรมเกมส์และหนัง

ส่วนเรื่อง นาซี ควรปล่อยให้มีได้ แต่ต้อง ผ่านการเซนเซอร์ด้านความถูกต้อง
ของประวัติศาสตร์ และมีคำเตือนให้ชัดว่าเป็นลัทธิที่สนับสนุนการฆ่าล้างเผ่าพันธ์

ปัญหาทั่วโลกคือพวกขวา เป็นนักโกหกหน้าตายที่เก่ง ไม่ว่าประเทศไหน (แถวนี้ด้วย)

แต่ผมว่าหลีกเลี่ยงเป็นดี มันเป็นประวัติศาสตร์ที่น่าอับอาย และน่าเจ็บปวด
บางครั้งคนรุ่นหลัง ที่ไม่เข้าใจหลงยึดติดกับ ความสวยงามเรียบหรูของ การออกแบบ
สถาปัตยกรรมทางศิลป แนวนาซี ออกมานิยมชมชอบยกย่อง เลียนแบบ

อย่าลืมว่าประวัติศาตร์นี้ยัง สด อยู่ในหลายครอบครัว ที่มีญาติมิตรตกเป็นเหยื่อ
เขาจะรู้สึกอย่างไรที่ แนวคิดชั่วร้ายเหล่านี้ ถูกแฝงมาใน รูปแบบที่ดูสวยงาม
และมีคนยกย่องนิยม
( มนุษย์ส่วนใหญ่ผิวเผินและตัดสินที่ความสวยงามภายนอกโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ )

ตอนคันหาข้อมูลใน Google ยังมีการเลือกระดับการกรองข้อมูลเลย แต่น่าแปลกให้ market ไม่มีตัวเลือกอะไรแบบนึ้ให้เห็นเลย

ผมว่าจากบทความนี้ เราสามารถตั้งคำถามได้ออกมาเป็นอย่างน้อยๆ สองกรณี ที่จะมองถึงการควบคุม app store

มุมหนึ่ง เราสามารถควบคุมเนื้อหา ว่าไม่ให้เนื้อหาประเภทใดเข้าไปอยู่ในร้านค้า อย่างของแอปเปิล เขาไม่ยอมให้มีแอพลิเคชันที่เป็นเนื้อหาโป๊เข้าไปอยู่ ถ้าพูดถึงกฎหมาย มันก็มีกฎหมายห้ามในแต่ละประเทศ อย่างรูปโป๊ บางประเทศก็ถือว่าผิดกฎหมายเลย อย่างประเทศไทย ในขณะที่ในหลายประเทศมองว่าสื่อลามกเป็นเรื่องถูกกฎหมาย เป็นเรื่องส่วนบุคคล แต่ในขณะเดียวกัน ประเทศที่มีสื่อลามกถูกกฎหมาย ส่วนใหญ่ต่อต้านสื่อลามกเด็ก (child pornography) อย่างรุนแรง ในขณะที่คนไทยบางคนกลับมองว่า เป็นเรื่องเฉยๆ ไม่เห็นจะมีอะไร (ลองดูอภิปรายในข่าวเก่า) ในเยอรมนีกับฝรั่งเศส เนื้อหาที่สนับสนุนลัทธินาซีหรือนาซีใหม่ (neo-Nazi) เป็นเรื่องผิดกฎหมาย แต่ก็มีผู้สนับสนุนอยู่ไม่น้อย เนื้อหาอีกหลายอย่างก็มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดข้อโต้แย้งหรือข้อถกเถียง อย่างเนื้อหาที่เกี่ยวพันกับศาสนา ดังนั้นคำถามแรกเกี่ยวกับการควบคุม เกี่ยวกับการเลือกควบคุมเนื้อหาบางประเภท

แต่อีกมุมหนึ่งที่เจ้าของบทความพยายามจะเน้นมากกว่าคือ การบิดเบือนเครื่องมืออะไรบางอย่าง อย่างที่คุณยกมาว่า ถ้าเสิร์ชหาธรรมะแล้วไปเจอเนื้อหาโป๊จะรับได้ไหม (จริงๆ อันนี้ถ้าจะแยกไปอีกอันหนึ่ง ก็สามารถพูดถึงเรื่องว่าควรมีข้อกำหนดในการเสนอเนื้อหาไหม เช่น แอพที่มีเนื้อหาลามก จะต้องแยกออกมาเป็นพิเศษ ให้ผู้ใช้ที่ไม่ต้องการสามารถเลี่ยงได้ แบบเดียวกับที่นิตยสารโป๊ก็มีข้อกำหนดในการวางขาย หรือเว็บโป๊ก็ต้องมีข้อความเตือนก่อนเข้า) ซึ่งอันนี้เป็นคนละกรณีกับข้อแรก

และแน่นอน นอกจากคำถามว่าจะควบคุมอะไร มันก็ต้องมีคำถามว่า จะควบคุมอย่างไร อย่างที่คุณ Thaina ตั้งขึ้นมา ฟากแอปเปิลก็เลือกวิธีที่จะควบคุมก่อนเข้า ในขณะที่อีกฟากหนึ่งก็อาจจะใช้วิธีปล่อยเข้าไปก่อนแล้วเข้าเอาออก

ในข้อแรก แน่นอนว่าเจ้าของตลาดอาจจะตั้งเงื่อนไขตามใจคุณค่าของตัวเองก็ได้ สตีฟ จอบส์อาจจะไม่เห็นด้วยกับการมีสื่อโป๊ ก็ตั้งเงื่อนไขว่าห้ามมีสื่อโป๊ ถ้าเจ้าของตลาดเป็นมุสลิม ก็อาจจะตั้งกฎตามข้อห้ามทางศาสนาของอิสลามก็ได้ คนไทยสร้างตลาด ก็อาจจะออกกฎควบคุมเนื้อหาเกี่ยวพันกับชาติ ศาสน์ กษัตริย์ (แบบเดียวกับในเว็บบอร์ดต่างๆ) ก็ว่ากันไป หรือคุณจะไปอิงตามกฎหมายก็ได้ เช่น อะไรที่ไม่ถูกห้ามตามกฎหมายสหรัฐ ถือว่าสามารถเข้ามาในตลาดได้ กรณีนี้เจ้าของตลาดก็อาจจะไม่เลือกใช้คุณค่าของตัวเอง แต่เลือกตามคุณค่าที่เป็นข้อตกลงร่วมกันไปแล้วแทน

ข้อแรกในความคิดของผม ขั้นต่ำอยู่แค่ว่า ไม่ไปละเมิดผู้อื่น (เช่น ทำแอพฯ รวมวิดีโอภาพแอบถ่ายในห้องน้ำ อันนี้คงเป็นปัญหา) ซึ่งค่อนข้างจะใกล้เคียงกับกฎหมายพื้นฐาน แต่ถ้าเจ้าของเขาอยากเลือกคุมมากกว่านั้น ก็เป็นเรื่องของเขา

ข้อที่สอง ผมว่าจริงๆ แล้วมันก็สามารถออกกฎควบคุมตลาดที่สะท้อนกฎทั่วไป เช่น ห้ามหลอกลวง (มาอธิบายแอพฯ ว่าเป็นรวมพระไตรปิฎก แต่โหลดมากลายเป็นมิยาบิ) และอาจจะรวมถึงการตั้งข้อกำหนด เช่น แอพฯ โป๊จะต้องมีการควบคุมเฉพาะ เพื่อไม่ให้คนที่ไม่ต้องการสามารถหลีกเลี่ยงได้

แน่นอนว่าข้อสำคัญจริงๆ แล้วมันไปอยู่ที่ข้อสาม ผมอยากเปรียบเทียบกับสารานุกรมวิกิพีเดีย แน่นอนว่าวิกิพีเดียเลือกเส้นทางเปิด ให้คนทั่วไปสามารถเข้ามาใส่เนื้อหาได้ ถามว่าแล้วมันไม่มีข้อมูลผิด ข้อมูลอคติ ใส่ความคิดเห็น หรือความเฮงซวยอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้นกับสารานุกรมเกิดขึ้นบนวิกิพีเดียหรือ? แน่นอนว่ามันมี และคงจะไม่น้อยด้วย แต่แน่นอนว่าวิกิพีเดียก็เป็นแหล่งอ้างอิงแบบ casual ที่สำคัญมาก ในรูปแบบที่สารานุกรมอย่างบริทานิกาก็ให้ไม่ได้

ในความคิดผม เรื่องนี้ดูจะเป็นความตื่นตระหนกของฝ่ายที่นิยมการควบคุมเสียมาก และผมเห็นว่า การกล่าวหาว่าเป็นความักง่ายของเจ้าของตลาด ก็อาจจะเป็นความมักง่ายอย่างหนึ่ง

สุดท้าย จุดที่ทำให้ผมคิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่มาก คือการที่กฎของตลาดแอพฯ ไม่ใช่กฎหมาย ไม่ใช่กฎของรัฐ ทำไม? เพราะกฎหมายของรัฐนั้นมีลักษณะของการผูกขาด สามารถเป็นได้เพียงอย่างเดียว จะห้ามหรือจะให้ขายหนังสือโป๊ในประเทศ ก็เลือกได้ทางเดียว และพลเมืองก็ไม่ได้สามารถจะย้ายประเทศกันได้ง่ายๆ ฉันไม่ชอบกฎประเทศนี้ จะย้ายไปอีกประเทศหนึ่ง แต่ในกรณีนี้มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เรามีตลาดแอพที่มีการควบคุมเข้มงวดอย่างของไอโฟน เรามีตลาดแอพที่เปิดกว้างอย่างของแอนดรอยด์ ซึ่งเราเองก็รู้กันดี ดังนั้นจำเป็นจริงหรือ ที่จะต้องไปให้ตลาดเหล่านี้ใช้กฎรูปแบบเดียวกัน ในเมื่อผู้บริโภคก็มีสิทธิเลือกและรับความเสี่ยงในแบบที่ตัวเองต้องการได้

อย่าลืมว่า สุดท้ายถ้าตลาดมันเละเทะมั่วซั่ว เสิร์ชหาโปรแกรมทวิตเตอร์ ดันเจอแอพฯ ธรรมะ เละเทะไม่เป็นระเบียบ ใครจะอยากใช้ล่ะครับ?

จริงๆมันก็น่าจะมีการตรวจสอบทั้งก่อนและหลังเข้า App Store แหละถูกแล้ว

ผู้ให้บริการต้องมีความรับผิดชอบและมีภาระในการควบคุมอย่างแน่นอน ส่วนจะควบคุมมากหรือน้อยอย่างไรก็นับเป็นอีกเรื่องหนึ่ง การไม่ควบคุมเลยไม่ใช่เสรีภาพแต่เป็นการไม่มีกฎระเบียบต่างหาก ซึ่งถามว่ากฎระเบียบจำเป็นหรือไม่สำหรับสังคมผมก็คงต้องตอบว่าจำเป็น คงไม่อยากมีคนอยู่บนโลกที่ไร้กฎหมายวัฒนธรรมจารีตประเพณีค่านิยมเป็นแน่

ถ้าผมมีพื้นที่หลายไร่เปิดตลาดเป็นของตัวเองแบ่งเป็น Zone ต่าง ๆ A-Z ยกให้กับผู้ดูแลในแต่ละ Zone เป็นผู้จัดหาสินค้ามา ทีนี้ดันมี Zone นึงขายสินค้าที่ผิดกฎหมาย เช่น ปืนเถื่อน ยาเสพย์ติด ของโจร เป็นต้น ทีนี้ตำรวจรู้และนำกำลังมาจับ ถามว่าผมจะปฏิเสธง่าย ๆ ได้หรือไม่ว่าผมไม่รู้เรื่อง ผมเป็นแค่เจ้าของ ไม่ได้คุม Zone ด้วย คนพวกนี้คนคุม Zone เป็นคนจัดหามาผมไม่เกี่ยวข้องใด ๆ ทั้งสิ้น ผมว่าผมก็คงปฏิเสธแบบนั้นไม่ได้

ดังนั้นตลาดของผมต้องมีการควบคุม

ถ้าหากวิธีการควบคุมตลาดนั้นไม่เป็นที่น่าพอใจหรือไม่ตรงกับความต้องการของพ่อค้าที่จะนำของมาขาย พ่อค้าก็คงต้องไปหาตลาดอื่นแทน ถ้าตลาดอื่นไม่มีเปิดแล้วต้องการมาตลาดผมก็ต้องทำตามกฎ ถ้าคิดว่ากฎมันเฮงซวยกีดกันก็ไปฟ้องร้องมาตามกฎหมายของสังคม ถ้าทำอะไรไม่ได้แล้วก็ลองหาทางไปเปิดตลาดเอง ถ้าไม่มีปัญญาเปิดตลาดเองก็ช่วยก้มหน้าก้มตาทำตามกฎไป หรือไม่งั้นก็ไม่ต้องขาย

โลกมันไม่ได้ง่ายดายขนาดที่ว่าใครอยากได้อะไรก็ต้องได้ไปเสียหมด

ขอเปรียบ iPhone เป็น สังคมสมบูรณ์แบบ ในคุก

Android คือ สนามฟุตบอล อันยุ่งเหยิง

ผมเชื่อว่าความไม่สมบูรณ์แบบ คือ ความสมบูรณ์แบบ และ Job ไม่น่าจะรักษา ความสมบูรณ์แบบ ในแบบ ของ Job ในไม่ช้า เมื่อมันตาม เทรนไม่ทัน มันจะต้องพัง iPhone คือ สิ่งล้ำยุค ใน วันที่มันเปิดตัว และตอนนี้ มันเริ่มจะกลายเป็นของธรรมดา(ที่ยังล้ำชาวบ้านอยู่ แค่เพียงน้อยนิดแล้ว

ระบบเซิดใน Market ห่วยมากๆ

เรื่องนี้น่าสนใจครับ

ผมคิดว่าไม่ควรวิจารณ์แนวทางของ Apple AppStore เพราะผมว่ามันค่อนข้างชัดเจนนะครับว่า Apple เค้าไม่ได้ขายโทรศัพท์ในรูปแบบของวัสดุพื้นฐาน แต่ขายประสบการณ์การใช้งานโทรศัพท์แบบ Apple ดังนั้น การจ่ายเงินเพื่อซื้อ iPhone ไม่ได้แปลว่า Apple ต้องรองรับทุกอย่างที่คุณทำกับ iPhone เหมือนซื้อรถแล้วคุณเอาไปแต่งเอง ผู้ผลิตรถต้องรับประกันคุณอยู่ไหม ขนาดขายแร่ธาตุ โลหะ เค้ายังไม่ต้องรับผิดชอบเลยหากเอาไปแปรรูป ดังนั้นผมว่าแนวทางของ Apple มันก็ยุติธรรมนะครับ ถ้าอะไรที่ให้ขายได้แล้วมันส่งผลเสียต่อผู้ใช้ เค้าก็ต้องรับผิดชอบ ส่วนของบางอย่างที่ถูกต้องตามกฏกลับผ่านช้า ไม่ผ่าน อันนี้ผมว่ามันเป็นความเสี่ยงที่ผู้ขายจะต้องรับอยู่แล้ว ภาคธุรกิจอื่นเค้าก็มีความเสี่ยงแบบเดียวกัน ถ้าเคยทำงานกับคนมาก็น่าจะเข้าใจ เรื่องผิดสัญญาเป็นอะไรที่ธรรมดามาก

เช่นเดียวกัน ฝั่ง Android Market ก็ไม่ควรไปวิจารณ์ เปิดให้ขายได้เสรี แล้วมีคนไม่ถูกใจ คนไม่ถูกใจก็เลิกใช้ไป ไม่ได้ยากเย็นอะไร

สรุปว่า ชอบฝั่งไหน ก็เลือกเอาตามใจ อย่าเปรียบเทียบเลย พระเจ้ายังมีไม่เหมือนกันได้(หรือไม่มียังได้) ดังนั้น เรื่องนี้มันไม่มีถูกหรือผิดหรอกครับ ถ้าไม่ชอบทั้งสองแนวทาง ก็ไม่จำเป็นต้องเลือกทั้งสอง ทางอื่นยังมีอยู่

เพิ่มเติม:

ผมคิดว่าเสรีภาพไม่มีจริง เราอยู่ภายใต้กฏต่างๆอยู่แล้ว ถ้าเรายอมรับกฏได้ เราก็รู้สึกว่ามีเสรีภาพ

เสรีมากๆมันก็เละสิ lol ทุกวันนี้มีประเทศไหนในโลก "เสรี" หรือ "เท่าเทียม" จริงๆบ้างไหม ตอบเลยว่าไม่มี

ทุกที่ต่างก็มีกฏของมัน

ดูแค่ๆเวบดังๆในไทย ล้วนมีกฏของเวบ ระดับหนึ่ง เมื่อละเมิดก็จะถูกลงโทษ
เหมือนอย่างช่วงสาวก apple มาเกรียนหรือใครมาป่วน blognone ก็จะโดนแบนออกไป

ในอนาคตตลาดแอนดรอยก็น่าจะมีการควบคุมอีกระดับเหมือนกัน
ช่วงแรกที่เปิดก็เป็นกลยุทธ์การตลาด เพื่อดูดผู้พัฒนาเข้าคอก
พอมีเยอะมากถึงระดับหนึ่งก็ต้องจัดระเบียบให้เข้ารูปกันไป